осамне (гл.) - во (предл.)

Одеднаш, така да се рече преку ноќ, планината осамна во црна наметка, тук там по некоја бела дамка во осојните места, а снег низ градот ни за лек.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Утрешниот ден осамна во сонце и сино небо.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)