ослободи (гл.) - око (имн.)

Не бил уверен; сепак претпоставил дека од маглата на страшните соништа во кои не можел да замавне кон некого што го бодел со јатаган, го извлекол шум.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Веѓите му ги ослободија очите, челото му стана уште помало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не изговара клетва, впрочем другите знаат дека за тоа не се дојдени, само ги ослободува очите од тежината на клепките и почнува да раскажува, бавно и тивко, сеедно - во тишината од другите ќе достаса секој негов збор.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Тој не се плаши ни од дедо ти, ни од неговата сенка, ни од тебе. Јас сепак знам, сум слушал.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ги ослободил очите од тешките клепки начичкани со невидливи боцки на недоживеан замор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)