отепа (гл.) - него (зам.)

Го навртела у(в)ото лиса и - кап! за у(в)о ја грабнал јазоецо со заби и ја задржал до него дури да дојде чоеко, да го отепа него, ама баре и таа да не куртулиса, чунки му отказала да го научи како да се куртулиса.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А кога тој можел некого да отепа што јас не би отепал него и да станам богат човек?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)