отпушти (гл.) - глава (имн.)

Но, наеднаш се тргна, во паметта му се мерна болното дете. Отпушти глава...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тешка воздишка ѝ се истргна од градите. Уморено отпушти глава. - Какви деца сме, рече.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)