отстои (гл.) - во (предл.)

Ќе остане некој збор, тенка мисла, книги (што треба да отстојат во визба).
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
„Ќе го закопаш гневот во метален сон Потоа сонот ќе го однесеш на ковач Да искове од него меч Сечилото ќе треба да отстои Во смрзнато срце на змија Растена на најлудо сонце Да блескоти Да блескоти Да блескоти Со вулканско црвенило“.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)