пара (гл.) - срце (имн.)

Ајде, фудул Митро, мори, При твојата мака... Но како нож му го параше срцето нејзиниот одговор, кој беше го поместил самиот Тоше во последниот стих и тој со натажен глас го заврши.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се уште во длабочините на моето постоење кога копнеам по љубов, кога душата ми е разгалена доволно ранлива за да ме повредиш уште еднаш, кога осаменоста ме обзема, кога болка ми го пара срцево по изгубените спомени, кога тагувам за изгубеното време, а можевме да бидеме среќни заедно, само не знаевме како.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Зборовите параа срце на тие што таму собрани беа, а само утехата стои пред кутрата мајка ко стена, болката неа ја скрши.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)