писне (гл.) - да (сврз.)

Од кошарката излезе стара жена и писна да тажи, гледајќи го налегнат дедото во дворот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
- Каде сте сега, синковци мајчини? Излезете сега... Де писнете да ве видам. Ха...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И кога така стишено паднала квечерината врз пресното гропче, души ужалени не додржале, двете пак писнале да тажат - - Леле, росно чедо наше - што се стори ова чудо - ова чудо нечуено? - та зацрни мила мајка и баба ти Петреица - како да те оставиме под сртови пелистерски?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)