повлекува (гл.) - од (предл.)

Повлекува од цигарата. Чадот планинари кон таваницата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
МЛАДИЧОТ: Вие сношти ништо не рековте за тоа како ќе се повлекуваме од местото на акцијата? Или оставивте на самото место да се здоговориме?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Хм, да“, развлекуваше Дипен, неколкупати повлекувајќи од лулето, „навистина... мислам, Г... не сте се потрудиле... доволно во тој случај.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Огнот веќе потклекнува и се намалува, се повлекува од лицата наши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Повторно повлекува од цигарата. Чадот сѐ уште планинари кон таваницата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
— Не знам од кај да почнам, велам, и пред секој збор повлекувам од цигарата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)