повлече (гл.) - за (предл.)

Тој го повлече за коса и покажа цел прамен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Полека чекорејќи, влезе во стајата и љубопитно гледајќи го коњот, го погали по јакиот врат, го повлече за ретката грива и му се наведна над увото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Полицаецот сташно мрдна со мустаќите и го повлече за ракав старецот; на овој му паднаа напукнатите очила рамно под тешката стапалка на писарот кој потскокнуваше и мавташе со раце.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ми тутна в раце динар и ме повлече за нос. - Трчај, купи драви.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сестра ми ме повлече за полата и низ плач ме праша: - Бате, Кире, ја гледаш ли мама?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Наведна глава и шмркна.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Гледав во црневицата, во толпата, во шумата црна и чемерна и никаде не можев да ја видам мама...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сестричката пак ме повлече за полата и рече: - Ја нема ли мама, бате Кире?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Помеѓу нас седна Марија и нежно со два прста ме повлече за коса.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Подзастанував за да ме фати и да ме повлече за плетенки.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Слепецот, во неговиот приговор, се разбира беше тој а водичот таа, и тоа само затоа зашто го беше повлекла за раката да му покаже еден модел во излогот на големата продавачка куќа!.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)