повторува (гл.) - во (предл.)

„Тоа е сѐ!“ си повторува во себе. Тоа имаше двојно значење.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И упорно си повторував во себе,додека преку два аеродрома и осум илјади километри воздушен простор летав кон непознат правец над Атланскиот океан: - Ако заборавам, сѐ ќе изгубам!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Бев напишал: „При сѐ што правам, една работа се повторува во мојот ум: бунарот!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако сакаш домашно животно, грижи се за него, никаквец низаеден, повторуваше во себе авторот сѐ полут и полут.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ги повторувам во себеси слушнатите звучни сигнали моделирани во прашање и патем заклучувам дека иследникот е голем итрец а згора на тоа умешен подметнувач на измислени или дотерани сеќавања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност тој ги препрочитува моите недоизречени искази што лично тој ги има дотерувано и сега се труди да ги престори во вистини.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност забележувам дека е наведнат над некој лист и веројатно пребира по текстот!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега, сега, повторував во себе. Сега, сега јачеа во мене одѕиви. Сега, сега, се стискаа тупаниците на Гавранот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А ако минатото се повторува во иднината, дали некогаш луѓето пак ќе имаат опашки и дали преку викенд среќно ќе врткаат со нив како што денеска им вртат пропелерите на глисерите кинисани кон островот Сан Микеле во Венеција, на пример?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Немаше сила што можеше да ги помести, освен можеби катастрофалните земјотреси кои се повторуваа во градот на секои петстотини години.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сѐ тече - сѐ се менува... повторуваше во себе гледајќи во матните води што влечеа фрлена амбалажа и друга нечистотија.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)