погледне (гл.) - угоре (прил.)

Го кренав леѓенот со вода и преку надворешниот балкон го однесов во заедничката бања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не забележав дали погледна угоре!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нечија рака се спушти лесно врз неговото рамо. Погледна угоре. Девојката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На Катерина ѝ реков дека во слаткарницата дознав за смртта на еден мој познајник. (Забележувате: не го употребив зборот пријател).
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Околу таа црвена дамка само уште денес, и можеби најдоцна до утре, ќе се збираат неизлечивите љубопитници: ќе стојат со рацете во џебовите и одвреме-навреме со малку смртна трема ќе погледнуваат угоре обидувајќи се да го измерат тој пат на ужасот од работ на терасата па сѐ до врвовите на нивните чевли, и притоа ќе се трудат да останат на разумна оддалеченост од грдите белези на смртта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ама јас никому не сум рекол...“ рече Влатко и се фати во лага - а што ако нешто разбрала од Теми, махинално погледна угоре и ја виде Теми - занемена стоеше - со показалецот на цврсто стегнатите усни - значи - таа ништо не рекла.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Винстон погледна угоре во него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)