погледнува (гл.) - накај (предл.)

И ние ли, потпрашуваше старата погледнувајќи накај покривот кој прокапуваше на секој подолг дожд.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
И ми се чинеше дека истото прашање го поставуваат за човекот што стоеше под бандерата сите оние од котлината на смртта од истурените шатори, оние што со наведнат поглед погледнуваа накај столбот, носејќи ги на врвот големите камења по патеката со расфрлени парчиња бодликава жица, тапкајќи по неа со боси стапала, и оние кои папсани ги трпеа ударите со кундаци и челични камшици.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Девојчињата сакаат мачиња а кога ќе пораснат, кога од мачињата стануваат мачки или мачори и девојчињата ги нејќат, се плашат од нивните остри канџи. Така велат девојчињата.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Мајка ми погледнуваше накај мостот надевајќи се дека од Будим ќе се спуштат долгите нозе на Слобода.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Па имаш ли некоја желба?“ Настојува тато, „освен онаа да купам авто и да станеш брат, како Ташко!“ се смее тато и погледнува накај мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)