позборува (гл.) - со (предл.)

За да му запалам свеќа да позборувам со новата куќа негова. Да го потажам. 63
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сама во куќава, таа сепак пројавуваше извесна слобода во држењето и обноските, па не беше безинтересно ни да се позборува со неа, Тогаш, редејќи ја куќата, дури и си попеваше, нешто немислимо да е стариот дома.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)