поколеба (гл.) - во (предл.)

Повеќе не можеше да се грижи за нас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во првиот миг сакаше да се врати, ама се поколеба во намерата, забради црна шамија и со срцето стегнато во грутка, појде дома со наведната глава.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ништо не можеше да ја поколеба во одлуката.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Упорно чекаше таа да се појави со некоја постапка којашто ќе го поколеба во неговите сомневања.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Денот беше сиот затнат од тој магличав, густ врнеж, само тоа нив тројца ниеднаш не ги натера да се подвоумат и да се поколебаат во својата зачекореност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш собирот се поколеба во своето истечување натаму.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)