покрие (гл.) - земја (имн.)

„Еден се смее, други плачат. Кога ќе нè покрие земја, и ние ќе се смееме.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Не цимоли. Валканите раце не ќе си ги измиеме ни со своја крв. Слушаш ли како се смее?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И одеднаш ме покри земја и само почувствував болка во ногата и во очите ми згасна сонцето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зад нагризениот ѕид на соседната куќа густ цут од вишни, неизброиви меки пердуви закачени за воздухот како да се двоумат изненадени снегулки да ја покријат земјата или да се вратат во торбата на Јануари.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)