посака (гл.) - никогаш (прил.)

Љупчо се фаќаше себе си како посакува никогаш да не тргнеше на факултет и да останеше да ја работи земјата како генерации негови предци пред него, како и неговите двајца браќа и едната сестра, кои останаа на татковата земја.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)