постои (гл.) - ништо (прил.)

Да избегаш, најпосле, од сите оние луѓе, што крадат, што се надлажуваат еден со друг и што се мачат да приграбат што повеќе, за себе како во животов да не постоеше ништо друго, освен тоа приграбување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Повеќето од викендите тие се на забавите низ цела Холандија, каде гостите плаќаат по три марки за да дознаат што точно внесуваат во своите организми и дали тоа е безбедно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Не постои ништо во врска со Екстази и со ова движење во Европа, што Херман не го знае.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)