преора (гл.) - земја (имн.)

Насмевни се и возврати барем збор со очиве мои од твоите да го поземам.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
На 'ртулецот да му запееме Си помислува тој на оние кои цел живот само копаат и прокопуваат, само ораат и ја преоруваат земјата, и се прашува: што копаа и што копаат тие, што ораа, што бараа од вековите, на што се надеваа, по што копнееја?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)