продира (гл.) - во (предл.)

Цеце ги симнува фармерките и продира во неа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дванаесет години од таблетата Во октомври 1985-та THE FACE магазинот беше првото британско списание што објави текст за дрогата која штотуку беше прогласена за илегална во САД, и почнуваше да продира во Европа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Следното такво подрачје каде што на виделина излегува темата на телото е комплексот прашања поврзан со технолошкиот развој кој телото го опремува со надворешни помагала, продира во него, ги надоместува или подобрува неговите расипани делови, дури може и генетски да го промени.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа се поврзува со турбо-фолк феноменот во популарната музика која ги содржи сите горе наведени карактеристики.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Ох, да, да, да! Продолжуваат да се бакнуваат. Маргина 37 153 XTC 154 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мими ги симнува гаќичките и легнува на хаубата ширејќи ги нозете.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓутоа, ако се погледне низ перспективата на една теориска ориентација која се труди да ја надмине хиерархијата на вкусот и приматот на „естетскиот поглед“, испаѓа дека дури и таквата продукција има значење, бидејќи ни зборува многу нешта за социо- економската состојба како и за колективното несвесно, коишто, инаку, тешко продираат во кодираниот и кодификуван јазик на „високата Уметност“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ако мажите во своите концепции жените ги приближуваа кон телото оддалечувајќи ги од духот, кого го чуваа за себе, денес жените го грабнаа тој идеологем и го употребуваат како оружје во критиката на андроцентричниот и логоцентричниот дискурс кој се претставува како несексистички и општочовечки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ритуалниот механизам на интеграцијата и понатаму живее во секуларниот углед што оваа уметност сега го има и го применува, така што низ аурата на “возвишен”, “чист”, “единствен” која ги опкружува делата, а која низ поимот за оригинал продира во временската свест, уметникот е ставен во ранг на суштество слично на бога, а уметничкото дело станува скапоценост.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
“Изопаченоста” (corruzione), преземена од “Discorsi” (1518) на Machiavelli, како борбен извик продира во јавната уметничка дискусија (расправата на Giovanni Bellori против Vasari, пријателот на Michelangelo).
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Нивната налудничава грижност избива како некаков зол дух, продира во Мартин.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Гледачот тогаш би легнал на виртуалното тело и би бил цврсто убеден дека продира во него.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кракатау: Ние сме четворица терористи на умот што продираат во вашите ганглии. (се придружува уште еден тип, можеби уредник на станицата, во секој случај не многу луциден)
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Каљостро: Го знаете Пате од патологија, препараторот на химени?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дебил: Да се одгласат со повик.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вистински владееше со уметноста на слушањето на другиот, особено кога тој продираше во тајните на неговата душа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Проектираното светло најнапред продира во екранот, пред неговото рефлектирање во насока на гледачот, работејќи го она што навистина го сугерира сликата на филмот: светлината патува внатре-надвор, добивајќи некоја непозната димензија.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Самофинансирањето продира во тивките води од сите пукнатини, управникот на куќата се заканува со поправката на парното греење и некаде трча со некаква хартија, на која стои “исплата во злато”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И навистина - што ќе биде натаму, не се знае.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Зраците на изгревот удираа во неа и трептежот на нејзиниот полн сјај продираше во собата меко и пријатно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Овој врел и мрачен гроб среде пустината или она што секако треба да е минатост, минатост што така дрско продира во него и го напушта тогаш кога му е најпотребна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Би рекла дека овие мустри се со висока емотивна реколта и лесно продираат во туѓата психа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Фасадите потпукнуваат почесна стрелба, ги шират своите цврсти ѕидови... минуваат купишта луѓе, креатури од далечните ѕвезди, виолетови каскади... продираат во ѕидовите, заканувајќи се тонат во асфалтот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Воздухот му продираше во белите дробови и повторно излегуваше заедно со длабоките стенкања што не можеше да ги запре ни стегањето на забите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не дека ги потценувам чувствата спрема нивните покојници на оние мештани што поставиле ребрести лимени покриви над гробот или го заградиле со столпчиња како кај медитеранските тераси, тоа никако - со некој невин израз ми зборуваше таа - но јас сакам да се направи нешто што нема да го навредува просторот, нешто што ќе си легне во пејзажот, што ќе ја олеснува врската меѓу земјата и небото, што ќе претставува јасен нишан, но нема да го спречува дождот да продира во земјата и тревата и планинските цвеќиња да растат угоре.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Скришно си пуши жената, па има фрка да не ѝ стегнеме тужба поради тутунскиот чад што продира во нашата дневна соба...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Спиралниот звук на сирената продираше во ушните школки, копаше, начнуваше сѐ на својот пат, се таложеше во луѓето.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Има тишина која продира во песната и е посилна од неа.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Понекогаш сè продира во него, во неговиот лик. (И тој се гледа како мртовец што чекори.) На централната свеченост, додека ждребците потскокнуваат по тактот на тапание, веднаш ги забележуваат двајцата прастари играчи, обајцата без маска, без украси, само со завиткано парче бело платно во рацете.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Кракатау: Палп Фикшн: фина зелена боја што продира во сите зрнца на тој филм; плус многу интересна временска структура од седум, осум испомешани сегменти, за разлика - или дури слично - на Милчо...
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)