проколне (гл.) - да (сврз.)

Тогај Бог ги крена рацете од монахот Ефтимија и го проколна да биде поет и да биде окован само во немаштија и ружи.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Господе, си мислам овој дол е сигурно проколнат да се одѕива само со гласови од мртви луѓе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Господе, си мислам, зар оттогаш сме проколнати да бидеме ѓубре. Македонски сволач.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)