пукне (гл.) - здив (имн.)

Стоеше така долго кучето пред влезот и не одеше повнатре да ја нападне ами сакаше со долго чекање и заканување да ја измачува, да ја застрашува и повремено доближувајќи ѝ се да ѝ го пукне здивот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Имајќи намера без скокање, а само со чекање и застрашување да ја укочи мачката и да ѝ го пукне здивот - таа го укочи, го хипнотизира него со својот посилен поглед кој, заради стравот и за себе и за мачињата, доби хипнотизерска моќ.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)