пукне (гл.) - под (предл.)

Лицето на Кузмана се црвеше; стенкаше како да ќе пукне под стискањето на брадестиот бездомник, а пукаше палтото на овој, другиов, како некој однатре со нож да го пара.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А за да излезам да се сретнам и малку да си позборуваме збор да не станува. Уф! Ќе пукнам под кожава! (Пауза).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)