разбере (гл.) - дека (сврз.)

И уште повеќе се ражалостило зашто разбрало дека не ќе има со што да си ја брише устата и мустаките. И жално, прежално заплакало.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тие не можеа да разберат дека не постојат графи кои ќе ја заробат хуманоста и желбата да им се помогне на оние кои работат за да преживеат, скршени во своето достоинство.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Од ЦК разбрал дека веќе било донесено решение за востание, како и за мотивите од кои се раководеле Гарванов и неговите сомисленици при донесувањето на тоа решение.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Отепа толку Турци, па нека отепаат и они еден Толе, мајка му стара“, — си рече во умот и ја напушти Градешница со еден пророчки поздрав.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога Татко ја виде Мајка и разбра дека книгите се вратени, имаше само уште толку сила во душата да ги прошепоти последните звуци од полифоната песна.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ќе зјапав во лап топот и ќе си го изгорев јазикот од првото утринско кафе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Илонка кога разбра дека ние сме на екскурзија околу Балатон, во Замарди, каде што живееше, не чекаше на кејот и цел клас не однесе дома кај неа за да не почести со колачиња...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Пола до пола, лаф муабет, го испрати дедот Петко поп Трајка до неговата порта и се разбраа дека на Илка ќе му земат за венчање три лири !...
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе ме разберете дека морам да почнам со тоа што ќе ви поставам неколку прашања.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Карл ѝ пишуваше на Марија дека сега за првпат разбрал дека има две мајки.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но Гого, сосема случајно, онака патем или под јазик, разбра дека токму тие биле против него, со образложение дека е толку темпераментен што е просто напросто неорганизиран, а како педагошки правилно ќе влијае врз децата, кои во начело, нели, треба да се подложуваат на дисциплина, па и на ликовната дисциплина; тоа се однесувало на практичната настава, а пак што се однесувало до теоретската, познато е дека односниот бил потпросечен по успех уште во своето школување, па секој незавршен студент по историја на уметноста би бил посоодветен од него.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Никако да разбере дека џепарлакот треба да ми го зголеми, зашто не само што веќе не можам ништо да си заштедам, како порано, туку го трошам целиот до половина на месецот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Почнувајќи од Бонче на југ сите села — Марул, Орле, Црничани, Подмол, Лопатица, Мегленци, Суодол, та дури и внатре во Полето — разбраа дека некои си Мариовци му застанале на патот на Мусинчани и им ги наполниле кожите со сачми.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Разбрав дека и двајцата побегнале. Јас се таев и слушав.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Навистина, во само две страници од самиот вовед, читаме дека тие не можат да научат нешто што не е внесено во нив, тие не можат да предвидуваат, не можат да претпоставуваат, тие само ги споредуваат облиците еден со друг, им недостасува осет за „опозитивни можности” и тие никогаш не можат да разберат дека две коли паркирани една наспроти друга всушност се спротивни. Rychlack не може да даде аргументи или фактички докази во поддршка на ниту една од своите изјави, од кои повеќето се или логички неточни или емпириски погрешни. okno.mk | Margina #3 [1994] 87 На што всушност се слични компјутерите?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Така пишуваше на плакатот што ја објавуваше изведбата на претставата: Ристе Блажевски, декоратер!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Авторот, по пауза, додаде: „Случајно дојдов во Струмица и кога разбрав дека Еда го простил господ посакав да му го посетам домот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ако побараше Даскалов да му објаснам што толку ме привлекува кај воденицине можев да бидам и многу поопширен а веројатно и појасен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Неговите домашни го одвраќале да не оди во партизани, но кога разбрал дека јас сум заминала и тој веднаш тргнал.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Кој?! – препраша таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја издржал борбата, останал со умот во главата и кога разбрал дека му ја запалиле куќата со децата и жената внатре, продолжил да се бори со една дрвена нога, таков го запознавме и ние во Гаково.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
На разделба Трајко му рече на Толевци: — Ете, отсега да знајте, кај ќе одите, ќе и барате нашите работници од Организацијата и тие ќе ви даваат јадење и меќан без да плаќате ни грош.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Види го, како угич во брави! — проговори Толе уште пред да разбере дека тој е Гоце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А кога денес разбра дека одам в град, ме пречека од заседа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не се знае, песната што ја прочитавте во почетокот не кажува, а ни луѓето не знаат, - но Луман сигурно имал во Брезница и друго и јатаци, зашто само по неколку дена разбрал дека Бошко се пофалил оти ќе го предаде на комитите.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Но се задржа кај старците цел ден и ноќта преноќева тука во дворот под ведро небо и точно разбра дека водата во тврдината е доведена со ќумци од Беренското Чешмиче, кое е надвор од тврдината 400-500 метри, та уште утре ќе им ја запре и ќе ги принуди да се предадат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Но, не значи ли тоа само неефикасна закана со побожни фетиши да ја избркаат несигурноста на сегашноста?” (Bruckner,69) Margina #32-33 [1996] | okno.mk 109
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се сетив на Сартровиот ламент изречен во неговиот исповеден роман Зборови, кога како во тестамент, по илјадите испишани страници, искрено ќе сведочи оти доцна разбрал дека всушност перото не му било меч.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас се уште го сакам исто како и кога бев мала со таа разлика што сега знам дека тоа не беше поради подароците што ни ги носеше, туку заради радоста што неговото присуство ја будеше во нашата куќа!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тогаш овој разбрал дека се излажал со тоа што повикал на работа луѓе туѓи на Организацијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Разбрав дека треба да молкнам, ама зошто, не можев да разберам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ми помогна да разберам дека воопшто не е лесно да ги поделиш емоциите со публиката.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ме гледаше во широко отворените очи со белки избраздени од стрнки на несоница.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Набргу сите разбраа дека Чанга ги надмудрил републичките и федералните стратези кои го подготвуваа судскиот процес на деценијата во јужната република.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Птиците преселници често ги фаќа дремка, па дури отпосле ќе разберат дека градот станал арамиско гнездо – што окото ќе види, раката ќе дрпне.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
- Но, сепак, со последните измени на законите разбрав дека шансите за продажба се доста реални.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тода веќе разбра дека на добар пат е работата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
ФЕЗЛИЕВ: (За себе.) Да не разбере дека го убил Ѓорчета Петров! Како Ѓорче да не е Ѓорче, туку игла.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ја уредија работата кога и како Толе „ќе никне" на сретсело, кога ќе бидат селаните собрани, а Митре ќе позадоцне со излегувањето: да не го распрашаат селаните и да разберат дека муљазимот си отиде, та и тие да се растурат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тука разбрав дека во Источен Берлин од подолго време се пркажувале во изложбените простории на Академијата на уметностите на ГДР експонати од македонската народна уметност.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И не можевме да разбереме дека има црни луѓе со дебели бузи и широки носеви, а и луѓе со коси очи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Само настојувам да разберам дека потрошувачката слобода е така поставена внатре во индивидуалниот и општествен живот што тој веќе не може да се избори против зависноста.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сфатив дека замката, во која паднавме со Нинослав, ни ја поставил Шефот во соработка со Андон Клековски, Богдан Русимиров и госпоѓа Мариела.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И навистина, на Толета не му тежеше умот за ништо.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
После го одврзавме човекот и го нападивме. По години, се разбра дека избегал во Америка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во следниот миг зборовите на високиот гардист звучеа заканувачки: - На честитата Мортенија не ќе и биде мило ако разбере дека еден нејзин гардист се плаши.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
„Од еден питач слеп, кому, како и на секој питач дланката му е благајна Христова, оти кој на сиромавиот му дава – на Христоса му дава, разбрав дека светите мошти на светецот велик сѐ уште лежат в море.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Како од наша страна ветуваме дека ќе сториме сѐ за нејзиното почитување и нема да дозволиме да биде било како кршена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Разбра дека е откриена и и се присака гласно да викне, да заплаче и во тој миг слушна згрчено офкање и довикување на ранети.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вториов роман дури и цитира и преработува низа вистински историски документи за да ги приспособи кон машката геј- тема.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Срам да им е на продавачите – си реков, колку скап беше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој слушна тамам толку од она што доаѓаше од телекранот, за да разбере дека сѐ се случило токму онака како што беше предвидел: една огромна поморска армада, тајно собрана, неочекуван удар во непријателската заднина, белата стрела продира преку опашката на црната.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Покасно разбрав дека ова важи за Винипег, главниот град на Манитоба.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
— Ти, Марије, си одиш со Мушона, а? Змија лута ќе те клукне, ќе те обеса на сретсело, да знајш? — ја судеше еден ден Толе во Бзовиќ дваесеттодишната убава чупа Марија Милетова од Старавина, за која разбра дека му се подала на Мушон Евреинот што држеше дуќан во Старавина за некакви си прстенчиња, грлувчиња, мониста и други ѕрнѕурки.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
64 Последната ноќ на светот „Што би сторила кога би разбрала дека ова е последната ноќ на светот?“ „Што би сторила? Сериозно мислиш?“ „Да, сериозно.“ „Не знам, не сум размислувала.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Верниците конечно разбраа дека книгите се свети, но на еден друг начин, оставајќи го тоа во надлештво и на совеста на Татко.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога се собраа по стотина души на секое крило, разбраа дека обрачот е скинат и дека бегаат комитите низ тој процеп.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Фазлибеј ќе пукнеше од јад кога разбра дека се свампирил Толе Паша.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кај мене дома, сите се зачудија кога разбраа дека Хелвиг се оженил со вас.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И на другите така ќе им правеле, ако ги разберат дека им помагаат на нашите в шума.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Потоа, после извесно време разбрал дека воловите му удрил некој гром тамо воловите негој кај шо орале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Живее кај една моја роднина наблизу, - брзо ѝ реков, со груб глас, за да разбере дека не сум расположена за натамошно распрашување.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
ПАРЕ: А кога ќе разбере дека не си мажена да рече: копил женско што ми направи!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Само разбрав дека моите прсти, овие прсти, месје, остро се забоцуваат во топлото, драго место на Жаклин. Бев луд од болка. Тоа е сѐ што паметам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ти си стар мајстор за синџири кинење, — му поласка Сарафов и ја даде наредбата да се постапи по него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
6. По неколку дена се разбра дека Лила се свршила за некој доктор од нејзиниот град.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Црномурестото момче ми вели: Знаете ли, ова килимче го познав зашто го ткаеше мајка ми, а јас дури сега разбрав дека брат ми загинал!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во тој период Патрик Крисман, по неколку години, конечно го преведе Балканскиот клуч.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во тој видлив обид да ги надминат стрејт-луѓето во лотаријата на нормалноста и да ја избегнат заканувачката дамка на стигмата, геј-луѓето во последно време почнаа да се гордеат со својата здодевност, обичност, просечност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сите разбраа дека нема назад за верата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дури кога ибн Тајко му се придружи на народот, разбра дека тука се гради црквата Свети Димитрија, сега наново: амамот на Даут-паша, што овој го изградил со лично свои пари, на нејзиното старо место, уривајќи ја, никако не успевал да ги привлече досега капачите, уште помалку пак, да го надмине Чифте-амамот како што отпрвин му била намера. А толку убав амам!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во оваа прилика, кога се работи за мошне важна работа што вреди добро да се разгледа, откако ги прегледавме книгите на жалби на нашите католички поданици и откако им дозволивме на своите поданици на споменатата вера, што се прогласува за реформирана, преку своите пратеници да ги соберат и да ги посредуваат своите книги на жалби и да ги соберат сите свои забелешки, и врз основа на тоа со нив повеќе пати ги споредивме и ги прегледавме претходните одредби, оценивме дека е сега потребно да се даде за сите заедно на сите наши поданици општ, јасен и сѐопфатен закон, со којшто ќе бидат уредени сите спорови што до сега се појавиле меѓу нив и ќе се појавуваат и понатаму, и со којшто ќе биде можно да се задоволат и едните и другите, колку тоа во дадените околности ќе биде возможно. што се однесува до нас, поради тоа што оваа одлука ја донесовме само од желбата да му служиме на Бога и со намера сите наши поданици и понатаму да можат да го почитуваат и да склучат меѓу себе цврст и траен мир, понизно ја молиме Margina #32-33 [1996] | okno.mk 93 Неговата божја милост за еднаква заштита и наклонетост, што секогаш видно ја доделувал на ова кралство од самото настанување и сите овие долги години што ги достигнало, и да им наклони милост на нашите поданици, за добро да разберат дека почитувањето на оваа наша одредба (по тоа што е нивна должност кон Бога и кон сите) е главен темел на нивната врска, соживот, мир и спокој и повторното уредување на целокупната држава во првобитниот сјај, изобилство и моќ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
— Тука невестата Менка се насмеа и даде да се разбере дека сака да се нашегува на Илкова сметка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Од писмата не можеше да се разбере дека оди на лошо.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тогаш разбрав дека јас сум ти бил декоратер.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нешто пееја и свиреа, исфрлаа некакви неартикулисани извици од кои требаше да се разбере дека пеат нешто.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Како да сакаше да ги натера да разберат дека нивната сиромаштија и заостанатост се резултат на нивната малоумност од којашто тој сака да ги спаси.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ме убиваше нивното лицемерие, бидејќи во секојдневната работа, во тој сложен и необјаснив сплет од околности и соодноси, сите ние се проституиравме на различни начини.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сирмината мисла се пренесе и на Анѓа, та без да си проговорат се разбраа дека на истата мисла се и двете.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Есента пак се отвори училиштето и Крле разбра дека Стојан Жиовчев, Трајко Мидмов, Трајко Јанов, Божин Попов и други свршени ученици од IV одделение и I клас ќе одат во гимназија во Прилеп, каде што се отворил пансион.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така, по враќањето, во еден момент разбрав дека Ренџов објавил и една книга раскази.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Бездруго ќе му пратев еден електронски поздрав на Владимир Пиштало и на некои други пријатели кои брзаат да фатат ред за темата смрт во Венеција, ќе му мавнев отпорано на оној оџачар на покривот кој многу личи на Фелини и кој уште не беше разбрал дека секоја година зимата доцни во Венеција.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Федерико разбра дека се говори за него, му падна мило и се поднасмеа.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тие не можеа да разберат дека не постојат графи кои ќе ја заробат хуманоста и желбата да им се помогне на оние кои работат за да преживеат, скршени во своето достоинство.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Го распореди аскерот во три табури по педесетина души, а педесетина остави да ја вардат кашлата и конакот, да не му текне пак на Толета да ги нападне и во самото Витолиште, кога ќе разбере дека кашлата е празна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кога почнав да ја пишувам оваа книга идејата беше во неа да биде застапена само Ласа (преку нејзините записи и сеќавањата засновани на нејзините раскажувања) и мојата исповед за вината што ја чувствувам поради нејзината смрт.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Главното беше тоа, што селаните разбраа дека Толе не е арамија за пари, ами се бори за нивно добро, за нивното ослободување од Турците, та така неговиот лик доби уште поголема симпатија насекаде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од сето што го зборуваа, можеше да разбере дека го условуваат: или таа - или тие.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога разбрал дека некој маж со кој излегувал не само што имал плочи од бродвејски мјузикли туку, всушност, имал собрано цела збирка, Милер наеднаш се слушнал себеси како извикува: „Боже мили, па ти стварно си бил геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сакам да разберете дека: денес економијата стана и потврдувам дека е исто така природна наука, најнеопходна за опстанок, во премногу цивилизарните и урбани средини: поприродна неможе да биде!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Си велам не го личи сонот со император плачипутка со опроштение Дај сврти некаков друг сон похеројски и повесел сон Ама врти сучи Цезар сал туку ќе заплачеше Баш кога не очекуваш тогаш ќе заплачеше Дури најнакрај не се разбра дека цело време Цезар си го плаче претсказанието Оти само тој знаеше дека му истекува рокот на Или Цезар или никој
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Но сите присутни на свеченоста уште тогаш разбраа дека нема да се застане на ова.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Нивното лаење брзо се оддалечуваше и овчарите разбраа дека Качак не се излагал.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој нешто ги заплаши со рака и тие разбраа дека треба да се приберат таму.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сигурно ја натерал да се види во огледало и да разбере дека не е за него.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Така разбрав дека Петре М. Андреевски пред да ја напише Небеска Тимјановна или додека веќе ја пишувал ги консултирал и мајка ми и нејзината друшка од домот во Унгарија, Доча Гилева (сега Чонкова).
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ја отвораш устата со претсмртен грч и јас, познавајќи те добро, читајќи ти го погледот, чувствувајќи ти го срцето, разбрав дека сакаш да ми кажеш оти меѓу животот и смртта има само едно влакно.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
По нив аскерот, a по него се спуштија четниците и уште со понекоја запазена бомба го скинаа и овој кордон, како оној на Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Слободата се заплетка во мрежата на зависноста: вие станувате послободни со купувањето на повеќе експертски услуги и станувате зависни од нив. Дотолку слободата ја зголемува зависноста.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Успеав да разберам дека долго патувале, дека ѝ е тешко таму, никого не познава и којзнае кога ќе запознае, а мене ми појде од рака да ѝ речам: - Слушај, Ива, ќе ти пишам за Игбал!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Подоцна разбрав дека Спасе Миткин, градежен техничар од Монастир, кој доаѓа повремено во Маказар, му ги подарил.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Од „штрокавата“ многумина беа разбрале дека дипломирал и дека од тој момент му се губи трагата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тоа можеме да го постигнеме само тогаш кога сите тие народности ќе разберат дека слободата не е во тоа како државата се именува, туку кој ја држи власта во неа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тогаш Фимка разбра дека тие намерно така ги водеа за да не запамти никој, освен нив, кои патеки водат до магацините со оружје.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Веднаш разбрав дека тоа всушност беше прашањето на претседателот Ширак, што ѝ го упатуваше на Република Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Потоа разбрав дека тоа била италијанска ескадрила, којашто добила наредба да им дојде напомош на христијаните што беа изложени на колеж.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
1 „Ни недостасуваа крстоносните војни, конечно ни се пружи убава прилика, но таа војна допира длабоко во нашата приватност и предизвикува пеколни маки или небесно блаженство: според тоа дали ќе слушате Bach или Mick Jagger, ќе бидете спасени или проклети.“ (Bruckner, 62)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој јасно му даваше да разбере дека е време да се тргне од сиџилите, да не биде сам со нив.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Другарите разбраа дека разговорот е свршен. Си излегоа.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Преседоа ден два, се допреа до Налевата бичкија во Магарева Падина од каде што зедоа леб, но разбраа дека никакви потери нема долу по овие села, та преку Рамнобор ја пресекоа Врткова Ливада и се прицнаа пак до дедот Паленѕа, кој си ги пасеше јаловињата по Тановиот Гроб, Папарливата Орница и Кучкин Камен.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Секако дека нашиот патриот нема да разбере дека овие обвинувања се упатени кон неговиот прeдедо од времето на неолитот кому, војувајќи со соседните племиња, му преминало во навика да се брани од сè што е туѓо, а тоа, од колено на колено, го пренел и на својот модерен роднина.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Се обидуваше несреќникот да се измолкне од ѓолчето, (меѓувреме сигурно беше разбрал дека Кире е префрлен во кадровското на Републиката), од она обично ѓолче со плитка вода а всушност сѐ повеќе заглибуваше во една прилично длабока локва со кал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа никој не го знаеше освен Ема Ендековска (јас така претпоставувам), за која доцна разбрав дека во еден период најнепосредно соработувала со Шефот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Списокот на оригинални дела од геј-мажи што за поаѓалиште ги земаат стрејт-општеството или главнотековната култура може да се проширува речиси бескрајно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Србите пак разбраа дека Бугарите гладуваат и оставаа по дватри сомуна бел леб од три оки стари и на секој сомун закачуваа на дрвце по едно книжулче на кое пишување: „Со ова ќе победиме", како едно време што му се сонувало на византискиот цар Костантин Великиот крст и под него исто овој натпис.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Да се извести рускиот конзул, — изусти Грабула. — Ништо друго, — одговорија во еден глас Алексовци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На Толета му се отворија очите и се осети окуражен кога разбра дека и други како него мислат за она што сам си го постави за цел; а Трајко и Атанас, задоволни што ја исполнија задачата што им ја возложи Организацијата, дури и со факти ќе докажат со двесте и педесет лири, дека Толета го завртоа на нивна страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но, од ден на ден, трагајќи по тајните на Татковата библиотека којашто го претставуваше јасно тестаментот за семејството за идните времиња на Балканот, разбрав дека беше неостварлива замислата да се пишува за Татко без Мајкиното полвековно присуство во неговиот живот…
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Отсутен беше само Митре. Разбравме дека лежел болен.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Трајко во кратко им исприкажа што направи на конакот и колку пари бараат за да им бидат спасени главите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој разбра дека има нешто меѓу ќерка му и него, само толку, ништо повеќе, но тоа му беше доста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од разговорот разбрав дека тројцата биле од едно село и дека сите работеле во една фабрика за гуми во Ахен. Се враќаа дома.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не ми беше познато како ја пренесол тој мојата прикаска но разбрав дека шегата му го намалила угледот во семејството и му донесла и модрица под ребрата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пред неколку дена во Истражниот затвор разбрав дека Ниротакис Алимакопулос развил плантажа и отворил фабрика за преработка на јужно овошје на Крит, а Андон Клековски бил назначен за началник на Центарот за анализа и спречување на трговија со луѓе, на местото на Крумета Волнаровски.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Разбрав дека обајцата биле од едно делчевско село.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога Маруш разбра дека Трајан го извадил Висара од собата и го шетал по езерото, ќе збеснеше од лутина.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Разбрав дека во светот постојат и групни центри кои служат за лечење на лицата зависници со кои преку разни методи успешно ја сузбиваат апстиненцијалната криза.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Макар што била свесна дека лаицизмот и клерикализмот не се римуваат, туку се спротивставуваат, се мешаат, вујна Клементина лесно разбрала дека овие конгрегационисти на Балканот се во некаков „свет сојуз”, кога беше во прашање спасувањето на младите балкански души.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не сакав, барем сега, да ме разберат дека и јас сум еден од палачите.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Сетне дури разбрав дека Симон бил земен и дека не се знае кога и дали ќе се врати.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Разбравме дека напролет во населбата Доброшане ќе спроведат акција за расчистување на коритото на Кумановската Река, откако таа самата ќе си го исфрли ѓубрето со надојдени пролетни води.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во написот со недвосмислен наслов „Семејни вредности“, Калифија-Рајс (претходно писателката лезбејка Пет Калифија) даде приказ на настраното родителство во кој ја нагласи неговата лишеност од настраност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој не разбра дека континуитетот на една олигархија не мора да биде физички, ниту пак застана да помисли дека наследните аристократии биле секогаш кусовечни, додека пак приспособливите организации, каква што е Католичката црква, понекогаш опстојуваа стотици или илјадници години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да се вратат по своите домови во срок од десет дена; нема да бидат земани на одговорност ни прогонувани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По лулањето некако разбрав дека излеговме на рамно.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
По лубениците и грозјето што им идеше разбраа дека летото поминало, а потоа и воздухот ја мени својата температура, та се уверија дека и зимата дошла.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А, сепак, тоа е сосема оригинално дело од современата геј-книжевност, чија цел е да вообличи еден конкретно геј-начин на живеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Малку се онерасположив кога разбрав дека е од пластика и од обично железо.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дојде дури и до разговор меѓу кадијата и поп Јакова преку портата и се разбраа дека на Турчин вера не се дава. – Ние сме ви во стапицата – му рече попот на кадијата, фатете нѐ, дерете нѐ, бесете нѐ, печете нѐ, а сами да се фрлиме во вашите вилици никогаш.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
На пример уште кога се разбра дека народот треба да се готви за востание, тој стави над својата воденица едно високо дрво и на него сноп слама.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во еден период сакаше да се врати кон стариот проект, на крајот разбра дека е тоа невозможно, но сепак продолжи со работата врз некои поглавја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Па зар не разбрале дека тој проклет ден „Д“ не се однесува на нив.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не ми се верува дека и сега е така во Македонија Ако има божја правда не би требало да е така Зошто инаку би ми кажувале сите дека Македонија Е европска земја во изградба А самите Македонци едно време далдисани Од братството и единството и затрчани по ударнички значки Самите Македонци значи велеа Дека додека трае обновата и изградбата нема одмор А богами начув дека и во последно време Чекореле преродебенички и надградено Иако не разбирам баш точно што е тоа вели Папата Сепак верувам дека еден ден ќе здивне и тој народ Иако никогаш не си начисто со народите чиишто водачи Немаат поумна работа па катаден повторуваат Дека имаат библиски корени Бетер се од папагалите какаду некои водачи на Македонците На кои јазиците им се одамна отечени од извикување празни пароли Ако продолжат така на некои водачи на Македонците Можеби ќе им паралдисаат и очите Од непрестајно гледање во огледалцето од приказните Коешто вешто ја мамело грдата сопственичка Дека најубава на светот е баш таа Така непредвидено ни скршна муабетот со Папата На македонски теми а јас не му кажав ништо за тоа Ни а ни б не реков иако од порано бев чул во близина Некои доселеници како на глас викаат Македонија на Македонците Викаа нешто и за земјата на земјоделците Од што разбрав дека Македонија е земјоделска земја Викаа нешто и за Солун дека бил нивни Ама едни други доселеници викаа уште понаглас
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
И тогаш разбрав дека на нашите родители им беше одземена најголемата радост и највредното што го имаа...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Повторно седнал на масата и му раскажал сето ова што го раскажавме погоре, и потоа го прашал дали е жива Драганка, зашто разбрал дека многу убиства извршиле Србите во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Подоцна се разбра дека била учителка.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во Софија разбрал дека децата се живи и здрави и дека штом ќе дадат откуп ќе бидат ослободени.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но пријателите Гуле, Гуце, Тодор, Марко и друга му дадоа да разбере дека селаните се оружани и ако почне да прави некои лудории како што си имаше обичај порано, ќе го врзат и ќе го предадат на бимбашијата, којшто толку пати ги советува, та дури и замоли да му го предадат Толета: голем бакшиш ќе добиеле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но тоа беше доволно за да разберам дека на патот на нашиот живот, до дното на неговата суштина, с е врата и ништо не е клуч.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И после разбрав дека нѐ сметаат за кучки, излезени на пцорање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но кога разбрал дека Сефедин излегол да го брка и — тој презеде една „дипломатска акција".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разбира, се сопрев пред рекламните табли и разбрав дека мјузиклот, во овој тетар на „Анверс“, се прикажува повеќе од две години и веќе го посетиле над половина милион луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Преку своите луѓе Организацијата разбра за Толевата работа и зеде решение да го прибере овој самоволен работник и да го исползува неговиот авторитет, бидејќи и времето веќе назреваше за масовна работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Некаква видлива агресивност почнала да им го полни настојчивото тврдење дека се толку здодевни, толку конвенционални и крајно нераспознатливи од сите други. ‌Неодамна во рубриката Мислења во Њујорк тајмс во напис за можноста Американците да изберат отворено геј-претседател, Морин Дауд го цитира Фред Сајнц од Кампања за човекови права, геј-организација за политичко лобирање со седиште во Вашингтон, кој „му се жалел на сопругот дека геј-претседател би бил антиклимакс. ‘Луѓето очекуваат бизарен тип и чудно однесување’ ми рече. ‘Ние секогаш сме ти оној смешниот комшија што се носи шарено и авангардно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се разбира побрзав да му објаснам дека не сторил ништо лошо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ова белово плико ќе го отвориш кога ќе разбереш дека сум заминала на оној свет, кај ангелите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во него свиреше брат му на Влатко, мојот најдобар другар. Со право Влатко многу се гордееше.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но тоа беше доволно да разберам дека преписката со мене, барем со с покусите дописки, пишувани на рака и испраќани по факс, без да ангажира други, можеше еден ден сосем да престане.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На протиница не ѝ требаше многу да разбере дека се само привидни врските помеѓу трите категории луѓе во гратчето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Толе го јавна коњот на седлото, со Ќосето зад него, и му ги забоде мамузите во ребрата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Умре о јад - згасна од глад“, рекоа граѓаните за Сане Сандин, наречен Сане Амалино, кога разбраа дека починал.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сигурно тоа ќе беше по ред, тоа на крајот таа го заслужуваше, - но вие ќе разберете дека човек понекогаш сака да избега од редот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Премногу време верувавме дека сме над Запад и Исток, но разбравме дека сме живееле и во илузии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Правецот на бравите го утврдија уште во Маково, кога разбраа дека поминал надолу таков булук.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Навистина, Маково е близу и Бахтијар има резерва војска, ама не ќе може така лесно да разбере дека сме му отишле на госје, — го заврши Толе својот план со извесен хумор на крајот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Муљазимот беше наредил вечерта селаните по еден од куќа, да се соберат утре, да им држи некакви поуки и совети околу редот и безбедноста во селото, по кое обично ги тераше да прават и оро, та да се насладуваат на убавите мариовски моми и невести.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тешко е да го задржам погледот и да разберам дека колку и да се трудев да бидам среќна да уживам во моментите на задоволство имав чувство на непријатност, неприродност и грижа од вината дека тоа не го заслужувам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ме убиваше нивното лицемерие, бидејќи во секојдневната работа, во тој сложен и необјаснив сплет од околности и соодноси, сите ние се проституиравме на различни начини.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со два неврзани збора се разбра дека, ете, сега Крсте е слободен, а Тода треба да му ја кандиса или да му ја „врте“ Нешка Рожденкина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Требаше да помине некое време за да разберам дека за него туѓиот живот не е поголем од она што му е потребно.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ќе испискаа и некои од луѓето наоколу кога ќе разбереа дека им загинале блиски.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Слично така, во Летот на една стрела (An Arrow’s Flight, 1998), Марк Мерлис нуди геј-прераскажување на Падот на Троја и приказната за грчкиот јунак Филоктет – иако може и да се разбере дека создава хомерски мит за Виетнамската војна, за геј-ослободувањето и за почетокот на епидемијата на ХИВ/сидата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега сите ја гушкавме нашата Сталинка, небаре сакавме да нè разбере дека никогаш нема да ја прежалиме таа наша голема спаси­телка, сигурно прва жртва на сталинизмот во овој јужен дел од Балканот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- И јас така мислев, Веле, но брзо разбрав дека попусто сум го давал срцето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Подоцна разбрав дека Пенчо успеваше во сѐ зашто не бараше ни пат ни начин во своите постапки, зашто до целта го водеше само јатката желба да го стори она што го сака.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сега, бездруго, кондуктерот разбрал дека е измамен и веќе се приближува ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ќе разбере дека секој не може во олку многу несреќа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вера почна да ѝ чита на Ели од книшката и да ѝ објаснува и јас по тоа разбрав дека нема намера скоро да си оди.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И мудурот и јузбашијата му ја стегнаа цврсто раката на Трајка и пак Сефедин го испрати и го втера во авурот кај затворените селани, клоцнувајќи го на вратата, за да им даде да разберат дека гневот уште не му е ублажен и дека ќе треба да го ублажуваат со петстотини лири.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Којзнае што ќе речат за неа во дуќанот кога ќе разберат дека побегнала со маж?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Уште повеќе што Централниот комитет изречно ми заповеда - Младичот никогаш да не разбере дека го убил токму него, Ѓорчета Петров.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тие разбраа дека тоа село сега на Петковден има селски панаѓур и тука се собираат селани од сите мариовски села, а панаѓурот трае три дена, та ќе направат добар лов уште тука и од другите села.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Од отец Арсенија разбра дека една од добродетелите и дури најглавната е неговата побожност.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
3. Уште од првото сонување научив Дека доселениците всушност Натрапнички им влегуваат во соништата на староседелците И дека со несечените нокти им ги дупчат на староседелците Мешините полни со резервни соништа Па откако ќе ги обесонеа лесно им ја крадеа земјата И во древната абориџинска црвеница Садеа цели плантажи со нови соништа И тогаш јас разбрав дека има и престорени соништа Престорени и превоспитани соништа Оти првите доселеници беа дојдени по казна Како историска претходница на гулазите Само што нив тука немаше кој да ги тормози И севезден да ги потсетува дека се престапници испратени на издржување на казната Туку баш напротив престапниците почнаа Да ги тормозат староседелците и да им ги дупчат соништата Оттогаш коалите со сите расположиви средства Си ги вардат соништата од натрапници со несечени нокти И си го бранат вековното право На дваесетчасовен сон во едно деноноќие Оттогаш сите ги предупредуваме Да не остават на раат да си го досонуваме сонот И на секој еукалиптус закачуваме парола Кој сонува зло не мисли А се подразбира дека кој многу сонува Кога да е ќе го довстаса јавето И ќе окапе од визити на нервни доктори Па тогаш ќе си ги мериме соништата И ќе ја утврдуваме нивната историска тежина или леснина Тогаш сетики уште ќе има бумеранзи Оти историјата без вратки не ја бидува Што се покажа и во соништата од петокраки Макар што никому се уште не му е јасно Кој и како ќе им ги врати на Абориџините Старите продупчени соништа Оти никој се уште не измислил лепило За продупчени мешини со резерни соништа Штоако сега школски авиончиња Влечат на опашките натписи Sorry како што се влечат реклами за кока кола или нешто такво Sorry sorry ама се знае ли што досега се стори И ако сте љубители на рими знаете ли каков оган гори Во продупчените соништа на староседелците На кои денес лефтерно им велат Sorry Како кога некој не сакајќи да им ги згазнал стопалата Во турканиците пред влезот на Олимпискиот стадион во Сиднеј Или на пазарот близу пристаништето Ако се погодите таму на пазарен ден баш во сабота Како на секој пазар и овде под тезга се продаваат разни нешта Па можете да си купите разни збирки соништа Стари и нови соништа староседелски и дојденски соништа Од такви соништа се учи Дека ако нижиш бисери ќе плачеш Колку повеќе бисери во соништата толку повеќе солзи на јаве Од такви соништа се учи Дека ако најдеш алтани во твоите чевли Ќе отпатуваш надалеку дури до новиот и отаде новиот свет А пак ако таму во новиот ти свет Се бакнуваш на сон со некого уста со уста Ќе те фати ревма а богами и потешки болештини Ако си машко и ако се бакнуваш со машко уста со уста Баш како што се бакнуваше еден од наследниците на Ленин Пу пу скраја да е Џабе ти тогаш и соррѕ и се стори џабе ти и цела сурија нервни доктори.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Во тој момент еден овчар, од кого разбраа дека во овој крај уште нема потери, доведе еден Мегленец, селанец од Пожарско, кој штотуку си дошол од Воден, испратен со специјална порака до самиот востанички штаб.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стопати ти напишав и толку пати се избришав, но тоа беше вентил за мојата душа, исполнета со таква тешка, смртна тага која трае и се прелева од една во друга форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На својот детински начин Винстон разбра дека штотуку се случило нешто страшно, нешто непростливо што никогаш не ќе може да биде заборавено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Уште од корицата и насловот разбрав дека се работи за документи и фотографии од жртвите на земјотресот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Исто така разбравме дека делува смирувачки ако во семкарницата на нашето старо место купиме по еден фишек време и по еден џепен прирачник за безболно продолжување на самозалажувањето.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
- Ако, ако... Нека се јадоса. Треба да разбере дека не е лесно да одведе во Ресен охридска девојка... - се закикоти Атина, која за сето време ѕиркаше низ пердето и гледаше сѐ што станува во чунот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По два–три дена дознав дека градинарот од нашиот дом разбрал дека во болницата има некое „грче“ од домот Балатон Алмади и веднаш дојде да ме посети.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Разбрав дека се тројца во ќелијата и дека на смени ме гледаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многумина разбраа дека таа ги раздава производите коишто ги купува, па постојано, без да ѝ кажат, ѝ правеа големи попусти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не можам да објаснам како тоа се случува, ама дека сум жива – беда, знам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
15. Јован Сивев им советува на мудурот, Тошета, Данабаша и заптијата да не го кажуваат случајот нигде, да не се прават за резил.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бргу научив и да се справувам со маглата: отпрво се тресев како крадец пред да го фатат а отпосле разбрав дека од страв пијам многу оражада и севезден мочам.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Бургиба по ова предупредување на своите западни пријатели разбра дека со посебен настан во парламентот мора да го одбележи и вистинското враќање на повеќепартиската демократија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но јас од тоа не ќе имам никаков аир, та неќу да си товарам на душата греови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Знаеш истото чувство ми се крена кога разбрав дека „Цветан Димов“ и „Лазо Трповски“ се влезени во Европскиот проект.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сите разбраа дека е лош човек.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие, пак тие ветрови, нѐ развеваат и одвеваат за развеани некако да разбереме дека не сме народ од пердуви иако песните ни се меки и топли и најчесто ни служат како лековита напивка од шумолот од роднокрајните извори.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Значи други ми ја напишаа фирмата, не ја измислив јас!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Пашата ги накажа командантот и командирите на потерните одделенија, ги смени и испрати други; валијата го смени кајмакамот и мулазимот на заптиите, но сето остана напразно. Толе в земи пропадна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Рацете на Круме Волнаровски му беа залепени со дланките и спуштени меѓу колениците (имав впечаток дека рацете му беа во силен стисок меѓу колениците, за што тој, најверојатно, не беше свесен), а главата му висеше напред така што од мојата страна можев да му го гледам само левиот образ и дел од темето во сиви нијанси како лишај на кутнато дрво.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Разбраа дека стариот султан умрел и не знаеја што ги чека од новиот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Оттогаш никој веќе не го виде додека по некое време не се разбра дека станал арамија и пљачкосувал секаде по Битолско.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Само така можеме да разбереме дека некои ја негираат масовната култура и забава во име на 'високата култура' со подеднаква непопустливост како и Црквата што некогаш ја осуди таа иста култура во име на „светата вера“, и дека на моменталните успеси им го даваат за пример бесмртниот Racine и Monteverdi и при тоа ризикуваат тие великани да ги осамат во царството на совршеноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Малку потоа ете ти уште толку француски и англиски, разбрав дека работата на Турција и е спукана: автономијата на Македонија доаѓаше.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога се раздени убаво,прво излезе Гуле, ги предупреди и домашните од Бурлијата, кои, освен стариот другите и не разбраа дека имаа гости ноќеска.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дека таквите непристојности немаат никаква тежина се до оној момент додека не остварам личен увид во материјалните докази.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Најпрвин на зачудениот Али-бег му го споменал своето пријателство со мулазимот на градот, потоа им се заканил на неговите слуги кога разбрал дека преку ноќ урнале недоградена воденица на селаните.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Па кога разбраа дека го завршил факултетот и дека бара какво била работа, му предложија да конкурира за едно од испразнетите места во магазинот, при сè што за таму беше доволно средно образование.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
(15) Не потекнува ли тагата на младиот човек, кој разбрал дека еталон метарот ја загубил својата моќ да ги мери раздалечините од онаа сосема космичка меланхолија типична за fin-de-siecle и која ќе ја најдеме и во една песна на Laforgue со наслов Тажачката на времето и неговиот другар простор?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Таа почна да говори нешто на украински со него; покажуваше кон нас, и јас по нејзиниот лут глас разбрав дека најверојатно таа протестира затоа што чуварот нѐ пуштил на нејзиниот тренинг.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На дебелиот не му се брзаше.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тоа беше ден кога разбрав дека во скоро време не ќе сум веќе дете.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но јас наслушнав и разбрав дека помајка ми имала болен црн дроб.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Патем од соговорникот разбрав дека „Бетон“ изградил два големи трговски центра - еден во Франкфурт, и уште еден во Фирнхајм, со по околу 50.000 квм. продажна површина; хотели во Бадзаген; па блок згради на старечкиот дом во Оберурсен, и други објекти.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Неверојатно, рече кога разбра дека нивните кокошки пред тоа се клукале и ги скарале.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Мајка ми веднаш разбра дека крикот не е како поранешните.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нека се разбере дека сугарињата на тета идат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Подоцна разбрав дека работите имале поинаков тек.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тогаш и нашите муслимани ќе разберат дека не се слободни во турската држава, како што не се слободни Македонците...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И видение јасно, светлина силна во умот ми се јави, па се состави мозаикот: ми стана јасно од какви причини го немало Лествичникот на закопот од неговиот татко, и разбрав дека отсуствувал шеесет дни и шеесет ноќи, токму колку што треба за да се потроши под нозете патот до Дамаск и назад, ми стана јасно дека го украл клучот од западната одаја, од рубата на неговиот татко пред овој да се упокои; и дека златниот клуч е умножение, дело на рацете на Амореецот; ми стана јасно дека Лествичникот, откако направил умножение на клучот, го вратил изворниот клуч во одајата на неговиот упокоен татко, и дека од тагата по таткото овој се лишил, само за клуч-близнак од одајата кобна да поседува.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Би ги изневериле луѓено со својата здодевност и баналност кога ќе разберат дека во недела попладне одиме во супермаркети, дека си ги носиме децата на училишни претстави и дека гледаме филмови’“.456 Избирањето геј за претседател, наводно, не би сменило ништо: никој нема да ја види разликата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нивното лаење брзо се оддалечуваше и овчарите разбраа дека Качак не се излагал.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ми се налути затоа што од него побарав нешто за што не разбрав дека не е подготвен да го направи, а мојата балканска душа веруваше дека тоа во најмала рака ќе го расположи, ако веќе не го израдува.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога по некој ден бев кај Влатко, од брат му разбрав дека во оркестарот можеш да се запишеш дури од петто одделение.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од овие причини, откако според мислењето на владарите од наша крв со другите владари и почитувани од нашето кралство и другите важни и угледни лица од државниот совет што беа присутни, добро и совесно ја разгледавме и проучивме цела работа, со оваа изречена, прогласена и наредена конечна и неотповиклива одредба изјавуваме, прогласуваме и наредуваме:
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Елена беше разбрала дека Марија, набргу откако се сретнаа и ѝ го претстави вереникот, Германецот, се омажила со него и заминала да живее во странство.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Разбрав дека тој бил сликар - аматер.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во романите на Нил Бартлет Готов да го фати ако падне (Ready to Catch Him Should He Fall, 1991) и г. Клајв и г. Пејџ (1996) се замислува како би изгледале геј-соодветниците на хетеросексуалните додоворувања, романса, брак, сопружништво, семејство, акумулација и пренос на имот, наследување и репродукција; тие романи одново упатуваат, во смисла на средишните поими и преокупации, на веќе постојните хетеросексуални општествени и културни институции.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го слушав длабокото и испрекинато дишење и по стенкањето разбрав дека до мене лежи жена.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А, и кутриот Јагулче Дримски, имаше толку ум в глава да разбере дека го поставуваат на оваа функција не ум да дели, туку сила.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
— Е море, си ода, бацко Толе, си ода, бре, млада су, ми се сака да носа, да јада локумчиња, шиќерчиња? — му одговори таа слободно и му намигна со левото око. — Зар тебе не ти се каснуа пиленце?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
– Нема да се скине од плачење затоа што си оди од дуќанот. – Но во новиот дом, во далечната, непозната земја, нема да биде вака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа (сосема сериозно, оти не разбра дека се шегувам!) рече дека – не.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Некои разбраа дека буријата свири отстапување, толку повеќе што Толевци почнаа да фрлаат и бомби токму зад нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Како може Кејтеновиот син да не е жив, мислев, како може тој во земјата да биде пориен, да лежи, да не се движи, никако не можев да разберам дека неговите живи стапалки некогаш ќе бидат избришани, уште помалку можев да разберам дека тој не ќе се смее.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако разбере дека и тој е тука, сигурно и него ќе го погуби.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
XII Кога дознаа во партијата за името на нашата коза Сталинка, тврдокорните идеолози во себе се противеа, но не можеа јавно или на друг начин да реагираат интимно страхувајќи да не бидат разбрани дека се против големиот брат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И не им требаше многу да слушаат за да разберат дека грмежите идат баш откај воденичките камења.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На мое големо жалење, успеав да разберам дека светот навистина имал око.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во тоа време, некако со тивката побуна на селаните од намуртеното Кукулино и од Побожјане, Кучковица, Мирковци и трите осамени куќи над Јанакан, некој доселеник од Измир, Селџик-бег, по татко Турчин, по мајка Ерменец, осиромашен куц поет, запишувач и опишувач на обичаи и познавач на народи и балкански јазици, застанал на страната на ограбуваните.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
в) Разбравме дека технолошката опрема бесплатно ќе ни биде испорачана од страна на Француската влада, и тоа во висина од 11,9 милиони франци, а тоа е во рамки на Светскиот фонд за обезбедување на чиста вода за пиење.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сведоци сме на подемот на еден нов и силен култ на геј-обичност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште поотпосле, требаше да разбереме дека човекот, всушност, е полжав – ем лигуш, ем кога тогаш си ги покажува роговите.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Скроениот план во Алимасковото одајче уште за малку ќе се извршеше и Јован имаше да биде пуштен, а Шаќир да плати за сите сторени и несторени греови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас му кажав дека еден наш млад партизан загина на Плетвар и дека бидејќи претходно имаше земено ќебе од Германците, всушност, само за еден ден, ми го даде неговото домашно килимче за спомен.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Верниците,откако разбраа дека во сандаците не се криеја свети книги, си заминаа, а остаанаа само неколкумина пољубопитни.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Поп Тодор пропеа што пропеа и даде отпуст.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
18. Вечерта не можев да заспијам, оти чув, разбрав дека Филозофот му порачал на логотетот: да слезат утре заедно во источната одаја, и овој да му го открие конечното и точното значење на записот, и да му каже уште во што се состои проклетството што со векови го опседнува царството.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)