распне (гл.) - во (предл.)

Албер Ками, распнат во свеста помеѓу светлината и нејзината опачина – темнината, ќе го упатеше погледот кон небото со повикот: „О, небо, отвори се!“
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Распнат во себе, проколнат и сам, го испраќам овој жесток век и светкам на брегот како жива рана на морето.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)