рашири (гл.) - ги (зам.)

— Собери ги нозете, рашири ги нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некој топол и брз ветер, кој уште од изутрина задува по Градишки Пат оттаму, од кај гората, чинеше, потрчај, заграби пепел измешана со плева и таков, усукан и извишен, рашири ги грстовите и развеј ја пепелта и плеват на сите страни.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Рашири ги малку. Уште малку. Така. Гледај ти. Гледај убаво.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)