рече (гл.) - таа (зам.)

„Па, Криол,“ рече таа. Ливајн ја погледна.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Па”, рече таа, гледајќи го одблиску.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Јас и ти заедно“, реков. „Не негувај си надежи“, рече таа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ни збор да не чујам! - и си ги облече влечките што одеднаш се појавија во дневната соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ти, сепак, си многу среќна, - рече таа, - Вера е многу добар човек, - барем мене така ми се чини.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На Су, кога ги чу овие зборови, просто ѝ се отна: „Види го ти него“, рече таа на македонски.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Можеме да играме карти, ама нѝ треба четврти – рече таа. – Кого да викнеме, имате идеја?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не, - рече таа, - веројатно е настинато.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Те знам”, рече таа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Страшно! - рече таа. - Или трпиш влијанија од татко ти, или си премногу мал за да можеш сѐ да сфатиш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Остави ми нешто“, му рече таа и тој почна да го вади синџирчето од вратот, кога таа се наведна и го бакна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Чекај малку“, рече таа. „Само да ти покажам што донесов.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Ве разбира“, рече таа, „ама овие гости не се такви гости.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Е, малечки, теткини деца! Тетка секојпат ќе ви помогне!“ - рече таа и излезе од училницата.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
„Не можеш да ме видиш?“ Бев вџашен, погоден, лут.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- А, дали знаеш што се тоа тролови? – ја прашав. - Не знам – рече таа и ја „загриза јадицата“.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не, - рече таа, - зошто ме прашуваш, така ти изгледам?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Ако мислиш не смееме да признаеме“, рече таа, „ќе го сториме тоа сигурно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Порано знаеше да се шегува!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Но слушни го ова: токму добив вест од еден пар што живее со племето Тураг во Нигерија - тоа се луѓе коишто одгледуваат добиток и животинскиот измет го користат за оган.“ Ѝ дадов на знаење дека ја слушам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Гори... има оган... - рече таа колку за себе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Напротив, - рече таа, - сега тој ми е обврска повеќе кон дедо ти.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Но веројатно не знае.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му телефонира мајка ѝ: "Сандра сака да ве види", му рече таа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Да, забележав дека си некако повреден“, рекла таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Сега ќе го гледаме изгревот на соцето – рече таа подзаспана во гласот, се издига од под покривката почна да се соблекува потопло за надвор.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
„Секогаш можеш за сѐ да ме прашаш, добро?“ ѝ рече таа допирајќи ја по рамото. Таа потврди со главата и поцрвене.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тој развива разни верзии на нивната можна приказна додека ветрот од заливот почнува сериозно да дува: таа тој, тој таа, оп цуп, ла ла, и тогаш еден ден аха - „Крај”, би рекла таа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Да, ја имам. И те сакам. Барем така мислам.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потоа добиваш Белова парализа, менингитис, мозокот ти бабри како кисело тесто.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Од Шведска е“, рече таа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Телешко, - рече таа подготвено.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Обземен од овие размислувања, еднаш ја праша: ”Дали секој мора да умре?“ „Секој”, му рече таа. А тате? „И татко ти...“ А ти? „Па и јас...“
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Е, па, тролови се многу мали шумски џуџиња кои живеат во чашките од ливадските цвеќиња, дење спијат, а ноќе излегуваат и се движат низ шумата и гајле си немаат од темнината.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Да, но ти знаеш – рече таа – јас ќе добијам таква казна од нив што ни на сон не сум можела да ја сонувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, тоа значи дека само така ми се чинело, нели? - Токму така, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Напишета само: капетан Никола, Аспровалта, тоа е доволно! - ни рече таа на збогување, ни набра црници и ги стави во едно книжно ќесе. - Благи се и освежителни! - со насмевка ни рече Параскева.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тие мораат, рече таа, да направат дете ако можат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Во моментот кога тоа се случува“, беше рекла таа, „ти навистина мислиш така“. Тој мислеше така.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Се чита Дебиси, ­- рече таа стегнувајќи си ги дебелите усни, - ама не го знам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ќе дојдеш ли со мене, кај мене дома, - ме праша Марина кога бевме кај првата раскрсница, - јас не седам веќе овдека, се преселивме со баба ми, - ми рече таа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Ладно е“. Рече таа, небаре ме повикува да ја погледнам, небаре пред малку не го изрече спротивното.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
„Будалче“, му рече таа заносно чувствувајќи ја снагата на неговите раце.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Добро, - рече таа и си влезе во својата соба.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Да“, рече таа, „бевме блиски“, и јас се сетив на првата ноќ во нејзиниот стан, момчето во меур и облеката од провидна фолија, се сетив на целиот зашеметувачки спектакл на нашата врска кога го слушнав нејзиниот глас како удар на чекан на рефренот „но не толку блиски“. превод: Г. Н. Ом
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И продолжи мирно да си го пие кафето, но јас забележав дека станува сè понервозна и знаев дека тоа не е поради „дувнувањето“ на Љубе, туку поради невраќањето на Саше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Во никој случај – рече таа – ама мислев, ако ти ми дозволиш, баш сум љубопитна, не се добиваат секојдневно писма од Алма Ата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„ Половината од водата испарила“, рече таа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имамот, убаво се најал, ја пофалил сопругата за јадењето со многу состојки, но кога забележал дека во подрумот нема храна, се онесвестил. Сите весело се насмеаја, вкусувајќи ја варијантата на Мајкиниот имам бајалди.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Влези, влези! - радосно рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И тогај му раскажала за трите наречници како што му рекле една ноќ и, ете, вистина се погодило, чунки чоекот што го отепал в лозје бил татко му негов.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Шумата почна полека, полека да станува сè погуста и сè потемна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не можам да дозволам да ѝ препукнува срцето на ќерка ми додека ти ноќе ќе шеташ по покриви... - му рече таа луто.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Да, - рече таа, - неизоставно ќе ја ставиме во нашиот роман, биди сигурен.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Тоа беше чудна желба, од која ужасно се плашев, а многу ме привлекуваше, - рече таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Потоа погледна зад себе и стори чекор назад.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Каков совршен живот? Зарем не му завидуваш?“ Не му завидував.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ох, навистина? Добро“, рече таа, без многу интерес и речиси веднаш потоа клекна до печката за да направи кафе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„А сега, да видиме кој од нас може да си ги допре прстите на нозете!“ рече таа бодро.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
"Убава емисија", рече таа, не сфаќајќи зошто.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Беше убаво“, рече таа. „Да“, реков и ја фатив за рака. Имаше ракавици.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- На Марина ли се книгите, - рече таа и ја зеде чантата.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тогаш се јави Трајанка: - Јас ќе му проговорам, - рече таа и тргна надолу.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Секогаш само тоа и си го правел“, рече таа, трескајќи ја вратата од шпоретот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Ништо”, рече таа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Не ме интересира“, рече таа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ми беше потребна минута да сфатам дека зборува за бизнисот со чевли.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Сите ние сме во своите черепки. Гледаш ли колку сум грда?“ рече таа. 9
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А, потоа, го слушнав гласот на татко ми, па повторно нејзиниот: - Доаѓај брзо, - му рече таа, - татко ми не е вратен дома уште од рано изутрината.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Не те разбирам – мислам дека ми рече таа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
— „Кој ќе дојде мене овде друг од Тода да ми каже" — ал рече таа и го зеде букарот да оди на вода, иако пред еден саат полн го донесе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
“ рече таа за да добие време, но остана да биде исплашена иако се трудеше тоа да не го покаже.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
“Подоцна, се разбира,” рече таа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„А ти, оче, прости му“, рече таа пред да се вкочани, пред да загувее без причина.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Ти не знаеш колку сум веќе расипан“, ѝ рече тој и ја подаде раката кон неа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- В ред, извини - рече таа и се сврти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Колку љубезно од тебе“, рекла таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Што се случува!“ „Одам на одмор“ рече таа. „Во Сан Диего?“ рече Марко.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Многу доцна ве пуштаат, рече таа. Изгледаше како да не ја очекувала.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Бескрајна е приказната на животот и живеењето, и добро е што е така, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„ Прочитај ја ти“, рече таа со затворени очи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Болница, болница“, рече таа. „Ти не се плашиш од болница, Кети?“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сега и Даскалов, мојот професор, ме потсетува на една од подвижните сенки што ги фрла раното сонце и тоа во моментите додека го прескокнуваат малите облаци што си играат криенка околу него.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Рашела погледна во мајка ми.  „Немаме”, им рече таа студено на службениците, а на Рашела строго ѝ рече, на влашки: „Ајде, што чекаш, оди заврши си ги работите!
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пријателот вџашен од момината хитрост и умшчина, шчо гледал во нејзините одгоори, рекол на старецо: - Каква поумна девојка од неа бараш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Пластичен чаршаф со боја на кожа, чист, завиткан во провидна кутија како кеса за ѓубре.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Тогаш ќе го крстиме Даниел”, брзо рече таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Чула ли некогаш за таа скромна музичарка? И за нејзината мајка. Иако презимето на Елен е Голдбаум.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Хм, куче... - рече таа, кривејќи ја надолу устата, а веднаш потоа се врати на темата, - некои животни се за јадење, а некои се за галење, - рече, ја погледна Маци и ѝ се насмевна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Тенџерето те исплашило, сине, - рече таа. - Тенџерето! - се зачуди Сашо. - Зар тенџерето знае да плаши? - Знае.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И тоа само заради него", рече таа и покажа кон Ивана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Татко ми доведе друга мајка, - рече таа одненадеш, кога излеговме во дворот на училиштето на големиот одмор.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Лекарот ќе дојде вечерва во осум“, рече таа и излезе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Не го носиш прстенот? – се зачудив. - Дојди да видиш каде сум го ставила – рече таа одушевено.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Не баш“, рече таа и влезе во кујната.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Приказните за Голдштајн и за неговата илегална армија, рече таа, се целосна измислица што ја исконструирала Партијата за свои цели и во која човек мораше да се преправа дека верува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Борини блеска. Но кога запрашав дали Фаерабенд навистина ужива во миењето чинии, како што тврдеше, таа профрче.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Не лутете се, - рече таа, - некое време ќе останете без приказните за заспивање, зашто ќе морам да го пишувам романот, а потоа ќе го правам секогаш откако ќе си легнете. Време за губење немам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Утре јас би сакала да ви зготвам ручек.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А тој рече: - Зоран. - Не, - рече таа, - ти си Зоки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
„Бреда?“ „Тоа е одвратно“, рече таа. „Тоа навистина е одвратно.“ „Но мислев...“ Се повлекував. „Извини“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- И нафрлете гранки над него. Проказник ќе отпее молитва. Ех, господи...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мајка ми објасни. – Тој има благородно срце, – рече таа. – Јасно е дека е носталгичен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ево, за тоа ти рекла оти дедо је расипвел еден прелез, а праел два прелеза.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Тебе, море човеку, - му рече таа, - како да не те носат нозете.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Добро, - рече таа - продолжи.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ја притисна кон себе и ѝ рече: „Како би било твоето име нагалено?“ „Не знам“, му рече таа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Потоа го зеде покривот да го покрие, но Мил не ја остави; да почекаме уште малку, ѝ рече; ќе чекаме, му рече таа, принесувајќи му ја запалената свеќа крај устата да види дали пламенчето ќе затрепери.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Порано и ме бакнуваше - но вака, кога ми се спиеше, можеби мислеше дека ми прави услуга со тоа што е ефикасен за побрзо да можам повторно да заспијам, иако по неговото дишење препознавав дека тој секогаш заспиваше пред мене.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Трајанка ги следеше работите. - Чедо, бегај од тука! Бегај си за Кирета, омажи се, не останувај во оваа куќа повеќе! –ѝ рече таа еден ден на Невена.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Ха, значи... - рече таа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
„Не беше сѐ лето во тие стари денови“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Чудно, ноќеска нема бубачки - рече таа со насмевка што не кажуваше ништо.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Неколку дена“, брзо рече таа, „ќе можам, ама за повеќе не знам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Нормално, - рече таа и не ме погледна, - Благо, многу благо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Никој од селска работа аир не видел- му рече таа. – Вие мажите сте како децана.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Додаде: „Биди внимателен... Те молам!“ му рече таа по една мала пауза во текот на којашто не го тргна погледот од него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не можам веќе да те видам”, рече таа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Еве, од овде си ја подаде муцката онаа гадотија“, рече таа и ја ритна ламперијата веднаш под сликата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Пробај“, ѝ рекла таа, како што тврдеше и самата на судот, бранејќи се од обвиненијата на Кубре дека токму таа е виновникот кој ѝ го завртел умот на Босилка, па еве сега тој, ни крив ни должен, бранејќи ја својата чест и честа на својот дом, мора да одговара за едно проклето убиство кое, така се бранеше Кубре, Господ му наредил да го стори.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Стануваат многу немирни“, рече таа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Тие, со зелени лица, какви се тие? - Недоверливи, рече таа. - Тие тебе не те сакаат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ти не ми даде да се омажам ни за Никола, - рече таа и го погледна в очи.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
При втората средба се запознавме подобро.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја зеде тепсијата, се насмевна и рече: - Утре имам час рано утро, имам резултати од тест. ­ Ѓорѓија само се насмевна и ѝ посака добра ноќ.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се возбуди и Богуле, се допре до неа и ѝ рече: - Слечи се сосем... да се видиш... - Не, - му рече таа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Испадна дека внатре има душек. „Не е многу,“ рече таа задишано, „но е дом.“ Се приви до него во темнината. okno.mk | Margina #1 [1994] 19
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Ова не е летното стоваришно претпријатие“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој беше повисок од таа здиплена наполно старичка, онака сува и вдовички свитката у две губи, таа појде кај Башмајсторот, нешто зборуваше таму, Башмајсторот само климна неколку пати со главата, загледан во орото, а Змејко тогаш можеше да го чуе оној глас на старичката, тој глас од тажаленките во летните приквечерини, кога рече таа: „Чувај ми го, мајке, добро.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Ах! Кутри мои нозе, рекла таа, вие веќе нема да ме носите на врвот на ридот, на своето драго тело да му понудам што поубав поглед.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе ти се причини во еден момент, рече таа, дека си поминал низ него, но не залажувај се, ќе испадне дека не било така.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Можеби надвор некаде залутала... - рече таа загрижено и го стави првиот залак во уста, - Тврдо е. Не чини месото.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Знам дека сакаш да одиме в слаткарница, - рече таа, прегрнувајќи ме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Не сакам да стекнеш погрешен впечаток“, рече со засипнат и сиров глас, „само поради тоа што сум внимателна и скромна и што има толку гнасотија на светот, но и јас имам своја страсна страна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Сакам да знам нешто повеќе за вас. И сакам да знам што сакате од Рајнер.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Па, Лета живее на пет чекори од „Лондон”, тоа е нејзино маало, затоа ја гледаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Еве, најдов, во ред е“ рече таа и се насмевна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кети стана. „Мора да влезам внатре“, рече таа, „За да почнам да чистам и рибам.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Те повикав затоа што те сакам, мислам дека те сакам, и сакам да се сретнеш со некого.“ „Се разбира“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Обично носам хигиенски чаршафи за кината - помисли само кој сѐ можел да седи пред тебе на седиштетето, и колку пати, и каков вид на некоја ужасно гнојна бактерија мора да се наоѓа во сите оние древни капки од карамела и кока кола и пуканки со путер - но не сакав да помислиш дека сум настрана или така нешто на првиот состанок, такашто не ги понесов.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Овде нема ни пијавици”, ми рече таа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Подобро да влезеш во водата сега“, рече таа. „Да“, одговори, „подобро ќе биде да го сторам тоа.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Еј,“ рече тој, „шо ќе се напиеш?“ „Том Колинс,“ рече таа. Ливајн пиеше скоч.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„А тој миг беше токму овој и ниеден друг“, му рече таа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Ќе си одам дома – безволно рече таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Има многу отменост во однесувањето на момчињата - рече таа и во истиот момент сетив како нејзината дланка го олабавува стисокот на мојата подлактицата а потоа, со истата рака, почна да им мавта на момчињата качени на дивиот костен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ти имаш ли намуз или не! - Ти не ме оставаш да се омажам, - рече таа низ плачот, горко. - Ја, за овој ќелеш!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Шутрак,” си рече таа и седна.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Умрена од глад и истоштеност, кон крајот на војната, непосредно пред влегувањето на руските сили” - како што читам во нејзиниот „пасош” - во логорот на смртта Освјенцим како што би рекла таа, или Аушвиц како што би рекла мајка ѝ.  Кога се вратив во Скопје, Елен Голдблум беше замината на Мартиник, набрзо, слушнав, добила преместување во претставништвото на Светската банка во една азиска земја на Кавказот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Елките в шума се многу поубави, - рече таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Вие сте биле Крсте, - рече таа. - Често зборуваме за вас.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Сакам и јас да дојдам со тебе, - ми рече таа.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Навистина, мојот цимер се погоди да биде младо момче со слични убедувања и интереси како моите, така што трите дена ги минавме во разговори и без никакви расправии и недоразбирања.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Сакам и јас да дојдам со тебе, - ми рече таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Рамнотежа, Кора, рамнотежа.” „Бла, бла, бла“, рече таа. И додаде: „бла!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Ајде да ја честиме новата куќа, - рече таа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- И знаеш што ми рече таа покајничка, батка? „Оние фатија магла“, вели.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Мој човек“, рече таа, и се насмеа.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Сакам да дојдеш и ти, - отсечно рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- У Крстине- рече таа. – Како не ти е срам да ме прашаш.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
По очите ти гледам дека ноќеска око не си склопил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Повели, те слушаме, - рече таа мирно и ја остави кредата со која се токмеше нешто да напише на таблата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Негова работа - му рече таа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Сега, откако бев во Индија – рече таа – во сè верувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Таквото „пакување засекогаш“ се вика разведување, а ваквото се вика патување, разбра? - Не разбрав, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Оние моине од маало отидоа денес на базен, а мајка ми се изглупира, ми забрани, сум била настината.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Мора повторно да се сретнеме“, рече тој. „Да“, рече таа, „мора повторно да се сретнеме.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Еднаш во сто години!“ рече таа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Ништо не разбирам. Каков музеј е ова? На невидливи работи?“, рече таа, и самата не насетувајќи колку е блиску до поентата.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
„Гадно ли е таму?“ рече таа. „Прилично гадно,“ рече Ливајн.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Љубовта умее и да убива.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Е, ова дете ќе ме пукне, - рече таа очигледно мислејќи на татко ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„И?“ „Пикасо“, рече таа. Се згрчи. Белки еден ден ќе научи да го изговара тоа име.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Воопшто не е изменета – рече таа – сè е како тогаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Како тоа мислиш?“ „Сите тие стапала“, рече таа. „Стапала.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ме однесе до нејзиниот „свет”, така таа го нарекува сребрениот послужавник врз кој има наредено безброј мали и необични предмети што ги има донесено од разни страни на светот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Сепак, некогаш случајно ако се загубиме ќе треба да останеш на местото каде што се имаме разминато.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Беше рано попладне, бевме во слаткарницата „Кај Хелмут“ во Маморенек, сонцето се пробиваше низ заледените прозорци и просторијата ја осветлуваше како опоравилиште. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 151
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Каде ви стојат чашите за млеко? - праша баба ми. - Таму, горе, - ѝ покажав. - Нема ниедна, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- А? - му рече таа гледајќи се во огледалото.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
„Имате ли пиво?“ „Имаме“, рече таа. „Ладно?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
“Прилично двосмислен комплимент,” рече таа, “но со многу повеќе вкус од сите што ги добив денес.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Да знаеше и да беше уште жив можеби и ќе се појавеше“, рече таа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да не не се чувствуваш добро, - рече таа гледајќи со загриженост во моето лице.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Ќе си читам нешто – рече таа и беше веќе готова да тргне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ама нема ама! - овојпат наставничката звучеше сериозно - со-бле-ку-вај се! - рече таа нагласувајќи ги слоговите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Благодарам, - тивко рече таа и се упати кон катедрата со несигурни чекори.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Морниците што ѝ минаа по телото од она што го чу ја натераа да рече: - Како да тропаше некој, - рече таа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Добро, де, - мирно рече таа, - јас ќе си купам „на божемски“ и ќе ти го донесам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Што значи тоа? Здравствено?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ќе бидам ваша”, рекла таа, „откако ќе минете сто ноќи чекајќи ме на столчето во мојата градина, под прозорецот”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Каде ти е прстенот? - ја праша. - Го фрлив, - му рече таа и му ја тргна раката.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Морам да ти кажам дур самата не си сфатила", ѝ рече таа на нејзината пријателка, пред која се обидуваше да нема тајни.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Сега ќе одам в град да завршам некои работи - рече таа - па ќе дојдам по Ели.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Доволно сум будна за да можам одговорно да тврдам дека ниту за момент немам скршнато од Алејата - рече таа .
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Погледнав во пакетчето во мојот скут.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Губи се! Не сакам повеќе да те видам!“ – му рече таа и му залепи шлаканица.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Крстовица - рече таа тивко и продолжи пред себе без да го прифати разговорот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Што ми требаше да доаѓам со вас без да им се јавам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Каде е сега реката, ја исушиле? – се чудев. - Ја заробиле, тече под улицата – рече таа. Кутрата река Курделес!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е, па, вака – рече таа. – Од каде тргнуваме за Гоа? - Од Бомбај.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Мамо“, реков. „Не ми зборувај за ништо што веќе не го знам”, рече таа. Не плачеше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Фрлив два пара од твоите панталони”, рече таа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Чагас заболување“, рече таа насмевнувајќи се и широко откривајќи ги своите големи и совршени заби.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- К'де је? - Тука, дома - рекла таја.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Т. Корагесан Бојл (Coraghesan Boyle) е роден 1948-та во Пикскил (Peekskill) во државата Њујорк.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Уживам кога ми се врти во главата“ рече таа и веднаш додаде дека изгледа оти ќе мора да седне.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Тоа е од пијалокот“, му рече таа, „ти ја гори душата...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сето тоа не ќе излезе на арно, сакаше да рече таа, но силната доверба во мажа си, ја смируваше и таа остана замолчена.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
„Тоа е кондом“, рече таа, солзите ѝ навираа на очи, “докторот ми го набави... ги прават во Шведска.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Колку храбра беше“, рече таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
"Јас ќе излезам", некако набрзина рече таа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Има една латинска поговорка, - рече таа, - која гласи: „De gustibus non diskutabant“, а значи: „За вкусовите не се дискутира“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сестра ми во меѓувреме се оддаде на волшебно одгледување растенија гледаше во нив имаме ли иднина или не моите невени развија раскошно и сега ми се пред очи отворени како мугри ти најмногу ќе ги израдуваш мама и тато со твојата судбина, рече таа на мама ѝ се врати надежта и се насмеа за сите тато се разбуди од сон што не ни го раскажа и појде на извор јас не верував во ништо иако и денес се вознемирувам од помислата на неа барем ноќта да не ја испуштам денот изгледа не е доволен да се стигне на правото место реков и почувствував - имам работа со симболи од -ден-на-ден стравот е сѐ пострвен ако не се исплашам нема да запамтам што се случило стравот е време додека се думам во мракот - останало ли нешто од мене мрда под прстите надигнат и препороден.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Но, погледни му ги очите; црвени му се како сулфур во пеколот“, рече таа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
-Вадја, летаргичен сон - тоа е глупост - возбудено-напнато рече таа внимателно гледајќи во Вадим.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Од каде сето тоа го знаеш? - се изненади мама. - Бато ми кажа, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Ако беше помала, како што велиш, ќе се најдеше некој умен да ја откорне од земјата за да си ја одведе дома”, рече таа, но јас оваа нејзина досетка не ја протолкував како шега иако поштарот се смееше и кога го напушти тремот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Пуста тета наша, - рече таа како да реди на гробишта.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Си ја оствари? – прашав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Оди си! - смуртено му рече таа. - Не си ми пријател штом го навредуваш стариот даб!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Зарем ти си Бранов!“ рече таа. И по пауза, скоро со восклик рече: „Имаме исто презиме“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Или веќе мислиш дека знаеш оти спомените не се здрава храна? - рече таа но овој пат беше свртена кон Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ах, којзнае каде му ја дувнал – рече таа. – Бак му е изговор.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Му завидував на висулчето од жад што се клатеше меѓу нејзините гради и тоа ѝ го реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Вие дојдовте кај нас со тетка Рајна? - реков. - Да, да ... рече таа и ме погали по косата.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кај тебе е еден месец.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Ќе ти се јавам“, рече таа. „Важи“, реков и ѝ ја упатив својата најширока насмевка. „И јас тебе ќе ти се јавам“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Решив, рече таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Не, - рече таа, - не може од проста причина.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Сиот тој зеленчук ние требаше да го конзервираме, Кети“, рече таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се прегрнавме потпрени на перницата. - Денес бев кај баба и дедо, - почнав јас. - Знам, - рече таа отсечно.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Испадна дека внатре има душек. „Не е многу,“ рече таа задишано, „но е дом.“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Знам, ми рече таа. Но, болен е. Има треска. Вчеравечер цела ноќ не беше дома. Настинат е“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Каква е таа жена со која тој толку години нема никаков контакт и кај која не мисли да се врати...” му рече таа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Не инсистирав на мојата вистина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Да беше убав, сончев ден, воопшто не би замолила“, рече таа разумно.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Откако замина, ја прашав сестра ми која е жената? Библиотекарката, рече таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Баба ми малку се двоумеше, ама сепак се согласи. - Добро, - рече таа. - Ти си големо момче. Десеттата веќе ја тераш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Но јас не работам со било чии стапала - јас работам во канцеларија. Како и ти. Со клима-уред и блиндирани прозорци.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Да, јас сум, - рече таа и веќе во рацете ми туткаше шарени бинбончиња што убаво изгледаа, но не беа вкусни како оние од самопослугите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ајде да играме мрсен Петко, - им рече таа на децата и изненадено се сврте, го допре со рака Мартина и спрсна да бега.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Простете, им пришол Васко Тушев; очите сѐ уште го болеле - ја слушал во ноќта својата песна, со разденувањето ја заборавил, останала пустош во душата; еднаш, во некоја друга ноќ, ќе се сретне со сенката на својот мртов баџанак и пријател, те чекам, дојди, ќе му рече таа сенка, и тој ќе ги подаде рацете кон сите сеќавања на својот живот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
-Проблемот е во тоа - продолжи таа малку подоцна - проблемот е во тоа дека на нашиов нов пријател јас не му се допаѓам! - рече таа туркајќи се посилно во прегратката на Зрновски. – Повели, прашај го!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ајде сега, касни, па ти го правеше, - ме буцкаше мајка му на Дино за време на ручекот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потстана и Бојка. - Божем некоја случајна гостинка, и тоа в бело, а тебе толку те вознемири! - рече таа, но мене не ми беше јасно дали станува збор за прашање или за прекор.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„А што да кажам?“ - му рече таа. „Ќе јадеш ли?“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ти веќе нема да го нишаш моето чедо; седејќи под убавото дрво во овоштарникот кое дава храна и сенка, веќе нема да те полнам со вкусни плодови.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа беше првин малку изненадена од оваа идеја и ја одбиваше: Зар не мислиш дека тоа би било претенциозно? ми рече таа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
„Јас те издадов“, рече таа отворено. „Јас те издадов“, рече тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Работев цело утро“, рече таа, ставајќи ги рацете на своите вити слабини, „а ти не сакаш да помогнеш? Грми, значи, ќе врне.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Тие не можат да ти влезат во душата“, му беше рекла таа. Па сепак можеа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Девери мои, рекла таа, не заради мене, туку заради мртвиот ви брат, помислете на чедото мое и не оставајте да умре од глад.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Мислам дека немав прочитано ниту една книга пред својата осумнаесета година“, вели.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Прекрасно е, - рече таа. - Никогаш не сум пожалила што како таква сум се родила.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тревата околу нив шушкаше како да пука сама од себе. „Минатата недела најдов погоре детелина со четири листа,“ му рече таа и зафрлувајќи ја главата се загледа во небото.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Ох, Исусе Христе,“ рече таа, „ти си се вратил?“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Ќе си ги расипеш очите во темницава“, му рече таа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Извини, душичке“, рече таа. „Не сакав да седнам врз тебе, ама оние гомнари ме бутнаа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Имаш среќа што не си ослепел“, рекла таа. „Како ти се случило тоа?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Не смееме да дозволиме љубовта да нè обезличува, му рече таа додека сè уште ми седеше во скутот и беше приклештена до моите гради.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Таа го проголта залакот речиси незабележано, во еден трзај вратот ѝ се спушти и подигна како кај газела. „Умрев од страв“, рече таа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Јас тебе плати цаса по глава“ му рече таа така јазично искажуваајќи го повече своето италијанско потекло одошто англо-американката натурализација, но сепак не налутено зашто имаше нешто успокојувачко во тоа што до тука го чу иако гореше од љубопитство да го дознае остатокот од прикаската.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Замисли“, рече таа. „Додека ти беше на пат, ми се скршија пет чаши. И да видиш...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- Го знаев тоа и пред да те прашам - рече таа и продолжи да ги составува со иглата разделените делови на здолништето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Елките в шума се многу поубави, - рече таа.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Од каде ти е ова?“ праша тој. „Од црниот пазар“, рече таа спокојно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Можеме да продолжиме за наш ќеф!“ Нели, да плачеш и да се смееш!?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Не плачи; пак ќе го наквасиш“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Собата беше празна како монашка келија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Тоа е кондом”, липаше и плачеше толку силно што кимоното ѝ се отвори и можев да ја видам контурата на таа работа врз испапчувањето на нејзините пупки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Војната“, рече таа. „Сите биле навлечени. Морнарицата го направи тоа. Како инаку да ги натераш да работат за тебе?“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Денес, му рекла таа на имамот, ви подготвив убаво јадење за да зајакнете и да уживате во вкусот!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Па сепак, - рече таа и направи мала пауза, - лута ти е од пред малку кога ја згазна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Отиде некаде, па се врати и веднаш потоа пак излезе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не сум била во тие краеви, па мислев, ако ги опишува, ако ти раскажува за градот, за луѓето, би било интересно да се прочита.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Добро, - прифати баба ми, - ти ќе ми помагаш да им носиме освежителни пијалаци на капачите, важи? - Важи, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Се изморив – рече таа одненадеж – ајде малку да се одмориме. Седнавме и замолчавме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со тоа Сара, витка жена на нешто преку четириесет години, физичар аматер која почнала да се занимава со пишување како со хоби пронаоѓајќи го таму она за што сега верува дека е вистинска активност, од сеќавањето ја бележи (на хотелски лист хартија, со молив со знак на авиокомпанијата Делта) формулата на Ервин Шредингер која прикажува развој во време на брановата функција на физичките системи, аксиом од квантната механика: /еве ја формулата/ „Топката”, рече таа потоа, брзо вртејќи се на стомак, „сега е на твоја страна.“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Е, ако де, ќе дојдеш, кога ќе се вратиш, ми рече таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Што рекла таа леди Мери?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
„Горда сум и ти завидувам, тоа е поблиску до вистината“, рекла таа. „Смеам ли?
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
"Убава", рече тој повеќе укажувајќи ѝ на тоа одошто согласувајќи се со она што го рече таа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Не можам да ти опишам какво мачење за мене беше претходното излегување“, рече таа, гледајќи во својот сладолед од чоколада и мока.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Г-ѓа Парсонс гледаше беспомошно. „Се разбира, да беше Том дома тој ќе го средеше за час“, рече таа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се бакнаа рутински. – Како се чувствуваш? – ја праша тој. – Среќно, зашто најпосле дојде, зајче – му рече таа. – Ова беше полошо и од смрт.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Можеби грешиш, Милан”, рече таа, „Кој може да знае?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Можеби имам причини за тоа“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Мислам“, рече таа, „дека те сакам.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Не можам да научам да бројам“, рече таа. „Затоа ...“ „А буквите?“ праша Едо. „Што се тоа букви?“ праша мутлавата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Па јас веќе го пишувам, - ми рече таа мирно.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„А заболувањата меѓу прстите“, рече таа. „Псоријаза. Екцем. Инфекција на кожата.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како ангел низ прозорецот да ни влезе- рече таа. 18.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
„Ах, вие мора да сте…,“ рече таа, и со изразот на лицето, со еден ноншалантен гест со раката, покажа дека Рајнер ѝ има спомнато за мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Филмов го имам гледано шест пати“, рече таа борејќи се да го контролира својот глас, „и секогаш се возбудувам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Направи пауза за да дојде до воздух.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„ Вака е веќе подобро“, рече таа, се потпре на ѕидот со затворени очи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ви кажав... - Со презир рече таа и ја трасна вратата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Ќе помине ова. Ќе помине како онаа ветрушка на патот што те сретнала" му рече таа додека го испраќаше.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- И што ми рече таа кога ме виде? - праша Чавка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Само малку“, рече таа. Ја чу како се извлекува од креветот и оди во кујната.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Подобро лекар да му ја погледне раната“, рече таа. „Гадна рана“.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Петлите премногу ги ангажираат кокошките ”се топорат врз нив и ги исцрпуваат”, рече таа, така што, кутрите, одвај имаат време да несат јајца и да ги квачат.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Тоа е поради оваа проклетија“, рече таа, одврзувајќи ја црвената марама на Јуниорската анти-секс лига и фрлајќи ја на една гранка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Понекогаш“, рече таа, „ тие те третираат со нешто... нешто на што не можеш да му се противставиш, нешто на што дури не можеш ни да мислиш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ти па, мораш нешто да зафркнеш – ѝ префрлив – што бараш дома во ова време?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Морам да одам”, рече таа, и ни се насмевна со својот тажен, настојчив поглед, кој потсетуваше на погледот на татко ѝ.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го затворија Дејан зад една сива врата и долго време никој не излезе оттаму освен сестрата Ката, која беше многу дрска и за која сите се сомневавме дека ни плука во супата, па затоа никој ништо не ја праша.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можеби малку се изненади кога жената речиси наосилавено му одговори: „Колку сакаш да ти трае еден сервис!?“ рече таа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Дури знаеме и каде да ги довеземе телата.“ „Значи, ти си размислувал цел ден за тоа“, му рече таа. 86
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Молк! - рече таа, влечејќи се во насока на Шарко.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Тогаш Рокфелер центарот, крај фонтаната.“ Гласот ѝ звучеше мртовечки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Тоа е друго – рече таа – пишувањето текстови ми е работа, а весниците не се книги, не мешај ги работите. Не ги мешав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Тоа е најново нешто“, рече таа, очите ѝ навираа, „најбезбедно... мислам, ништо не може да - “ Лицето ми гореше. „Не“, реков.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Почна да се стемнува“, рече таа и самата изненадена од своето откритие.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Затоа и брзав, за да не го пропуштам, - рече таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Многу ми се допаѓа!“ рече таа погласно кога ги одмина и посилно ја стегна својата другарка за раката.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ене, онаа, крајната соба беше наша детска, до неа е дневната, на другата страна има друг балкон, помал од овој што сега го гледаме, и таму е собата на мајка ми и татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сега веднаш ќе ти стоплам млеко, - рече таа и се упати кон кујната.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
„Тоа е кафе на Внатрешната партија. Овде има цело кило“, рече таа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа никогаш не го беше видела таков.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чекај да видиш кога ќе се стемни и кога ќе се запалат светилките, ми рече таа. Ова не е ништо, додаде.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Света, премила мајко,“ рече таа, здржувајќи ги солзите, „те молам, жити светиот син што го држиш во пазуви, фрли еден зрачец врз мене, ќердосај ме со рулче, та и моиве очи еднаш да престанат да солзат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јас нема да бидам жива целиот ваш живот, - како на шега рече таа и ми го сврти дебелиот бел тил.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се разбира не и спомнав дека и Ѓурчин беше потписник на иницијативава.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Тоа што сакам“, рече таа, пукнувајќи со прстите така што управувачот се заврте и засветли, „е работа.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Не сум сигурна дали нешто нарачав - рече таа. - Можеби, кафе?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ѓорѓија ја праша дали ѝ се допаднале колачите. - О! Да! - рече таа. Многу биле вкусни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Сум ја оставила водата, капеше во лавабото“, рече таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Сега би можеле да си кажеме збогум“, рече таа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- А, бре момче - му рекла таа, ќе те прашам ако не ми кажеш, од кој град си и чи си и колкугодишен си?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Жената издивна. - Што да правиме, господине Стојче, - рече таа. - Вие со науката, ние жените вака.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Зошто избега во манастир?“ ја праша - „Не сакав да имам пород од животно“, му рече таа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Ми ги запираат очите, - рече таа.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Те молам опушти се“, рече таа. „Слушнав што се зборуваше утринава, но треба да си ги видиш очите — повторно ти треперат од нервоза.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Каков живот”, рече таа мавтајќи со чашата пред екранот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Можеби има словенско потекло“, ја прекина Едо. „Тоа не го знам“, рече таа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И така го тепаме време – рече таа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Ох, да“, рече таа, „да, сношти. Беше. И те сакам, да, стварно...“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Опремата сјаеше зад шанкот, месинганите шипки се жолтеа од одбивачкиот сјај, и сѐ мирисаше на дезинфекционо средство. Бевме сами во просторијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Светот се собра во Лисиче.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Баба ми Менка, - рече таа, - знаеше мудра народна поговорка која гласи: „Три дни жалосен, сиот век радосен“.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можеби сега почнувате да размислувате за мене, но не ми е грижа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еден месец заедничко излегување и еден сув конфузен бакнеж.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Не знам“, рече таа тргнувајќи го погледот од него и фаќајќи се за копче од блузата да ја призакопчи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Мислам, да – рече таа незаинтересирано.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
– Ќе доаѓам секоја сабота. Дури и почесто, ако ми дозволи раководителот. Ќе видиш, сѐ ќе биде добро.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Ајде нешто да смислиме – предложи Мила. – Мене ми останува само уште еден и пол час, знаете дека морам да сум дома во седум и пол.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Не тоа“, му рече.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Бугарин ќе се викаш, - рече таа. - Така да знаеш. - Добро мајче, - рече Србин.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„Јас го наоѓам во твојот глас“, му рече таа. „Обиди се да го најдеш и ти“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Гласот ми пукна од бес. „Дали паднав на проклетиот преглед?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Слушај.“ Таа слушаше. „Ништо не можам да чујам“, рече таа. „Навистина?“ „Не, што е тоа?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Засега на првите, - рече таа и благо се насмевна со големите црни добри очи.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Кога си вљубен водиш љубов“, рече таа полека спуштајќи се на седиштето тврдо како камен.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Те бара веќе подолго време Виктор“, ми рече таа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Не сум те видела пред „Лондон”, затоа те прашав – рече таа. – Со Лета се гледаме почесто, а со тебе не.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ми ги запираат очите, - рече таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Добро“, рече таа, „да одиме сега внатре.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Слушај“, нејзиниот глас пак доби на острина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Слепа паника. Не можев да не помислам дека тоа излегување ќе го платам со жолтица или дизентерија, треска или нешто слично.” „Треска?“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Но јас живеам сама“, рекла таа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„А долу, во оризиштата и во реката ги има колку сакаш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мене ми беше необично и името и судбината на кутрата заробена река и постојано мислев како ѝ е сега нејзе, под асфалтот, под нашите нозе и под гумите на автомобилите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мојот одговор воопшто не ја зачуди.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Покажи ми каде е Бомбај. Го пронајдовме на картата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Во последно време има многу чај. Веројатно ја имаат заземено Индија или нешто слично“, рече таа неодредено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- О! Јас не пијам кафе! - рече таа и несмасно се насмевна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Чагас заболување“, повторив не знаејќи што точно да правам со себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Браќата, исплашени, се согласиле да ѝ ја исполнат последната желба, и во висина на градите оставиле отвор за двете боски.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Тие не добри, Рози”, рече таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Размислив... - му рече таа. - И? - се израдува кметот. - Никако! - му рече таа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Глупости, баш би сакала да е така!” рече таа. „Така никогаш не би можеле да ги нагазиме.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А твојот? Зафатена си?“ „Како и обично“, рече таа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Лицето ѝ се намурти и почна да плаче.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Еве, синко, излегува, - со изгаснат глас му рече таа не одделувајќи го погледот од чардакот, каде што се раздвижија сите и ѝ направија пат на Викторија, која излезе во тој миг од одајата со една постара жена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Лајм заболување“, рече таа. „Лајм заболување.“ „Се шири со каснувањето од крлеж. Тие се плеткаат низ тревата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Повеќе гребаници и модринки имав од рацете на Дино.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Читај ми - рече таа, - а, јас ќе пијам кафе и ќе уживам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Многу слабичко си, момче, - му рече таа како со жал.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Кртули да се сториш- му рече таа. – Од умот твој за кртулче страдна ќе умрев.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тој тропкаше со прстите по масата. „Речи ‘аут’,“ рече тој. „Оут,“ рече таа. „Ах,“ рече Ливајн.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кај старите калуѓерот разбра дека бунтовниците се готови да ја издржат опсадата и цела година, но бабата се испушти и го наведе на една пакосна мисла: – Ако не им ја секнат водата – рече таа – ќе можат и две години да издржат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
"Уште тој срам ми требаше, некој да ме разбере што мака ме мачи мене", си рече таа во себе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не можам да речам зошто Пеперутката го стори тоа, зошто се сврти, но ова нејзино движење сигурен сум дека смеам да го наречам свртување кон себеси, а тоа го изведе многу умешно и тоа само со погледот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ни најмалку не си ми од помош“, рече таа. „Ниту најмалку.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Живееше во еден пансион со триесет други девојки („Постојано сред смрдеа на жени! Колку ги мразам жените!“ рече таа попатно), а работеше, како што претпоставуваше тој, на машините за пишување романи во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)