рикне (гл.) - во (предл.)

Тој си ја извлече главата од под одарот. Ги виде вжолтените нокти од нозете на Арсо што висеа над него. - Несреќниче! - рикна во болка и навреда Глигор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)