рошка (гл.) - во (предл.)

децата се надмочуваа во езерото и трчаа околу огнот кој штркаше на сите страни искри како светли бубачиња; ги фаќаа мајките, ги редеа в скут и им кажуваа гатанки за да не се испотепаат меѓу себе: „Секој рошка во пазува за да најде нешто, а не сака да најде... Што е тоа?” „Вошка!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сега седи и колената му се рошкаат во брадата. Очите се мижливи и тргнати в сенка.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)