сврти (гл.) - клуч (имн.)

Тие веќе беа растурени по полјанката и се оддалечуваа накај своите шатори.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Војничето, во мигот, ништо не рече. Го сврте клучот во бравата, еднаш, двапати.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Коста го сврте клучот, моторот се искашла и престана.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Коста се сврте, рашири раце и полека, цедејќи го секој збор, рече: - Ебати ја УНРАТА што прати такви џипови...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пак го сврте клучот и пак истото.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Во тој миг го сврте клучот, префрли во втора брзина и, штотуку забрмче моторот, тој исклучи. – Ама, реков, другари побрзо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Се сврте кон момчињата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)