седи (гл.) - јас (зам.)

Како што седев јас така на кланикот пред огништето, таа, баба ми, се расчекорила неспастрено, и јас како среде бел ден ја видов докрај меѓу нозе, целата како подопалена од светењето на огнот, како кога заоѓа сонцето премрежено од облачиња.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)