седи (гл.) - ене (чест.)

Свратил, како што рече, онака, случајно, на минување при враќањето од средбата со некој нивен Сергеј, образован и умен кој специјално и со задача пристигнал од Скопје.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Иван Степанович седи ене онаму, на оној стол.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа седеше ене онаму, каде што сега стои.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)