секне (гл.) - вода (имн.)

Ми ги зеде децата и не би час секна водата. Наеднаш од секаде се тргна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога дедо Господ си ги затвори очите ѝ секнаа водите од небото, ненадејно се појави Пелагија со малечката Пелагија, Танаско со многубројната челад, и, се разбира, дедо Костадин легнат во големиот ламаринен сандук во очекување да ја види животната сопатничка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)