сече (гл.) - ум (имн.)

Така мене ми сече умот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да појдеме горе и со Иван да размениме мисли. За вакви работи му сече умот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Па уште и вака ми сечи умот: најдобро е да гинат, а уште подобро да изгинат сите, а ако не, тогаш тоа што ќе успее да опстане живо во планињето, само ќе пребегне во мајчината...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)