си (гл.) - убав (прид.)

- Колку си убава! – вели и се смее. Се смеам и јас и жал ми е што немам огледало да се видам како изгледам со месечина во косата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Зошто и кога паѓаш си убав: од далеку си точка, одблиску - Ѕвезда.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ете, тоа го сонував ноќта. И тој сон, исто како и таа ноќ, нема никогаш да ги заборавам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас ќе вријам од лутина, а тој пак исто: Ти си убаво чупе, но улаво чупиште.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Камбо тогаш ми рече: Миле, ќе кажам дека јас ја прекинав колоната, јас сум Циган и не е штета што ќе загинам, а ти си убаво девојче и ако загинеш цел баталјон ќе плаче, а кога ќе чујат во селото и тие ќе се расплачат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Но, и покрај сите промени што ги претрпе твоето тело и лицето од болеста, твојот став, твојата убавина, твоите ширум отворени зелени очи откриваа дека си бил многу убав човек, но и дека сѐ уште си убав.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)