склопува (гл.) - око (имн.)

Патуваме, патуваме... Отпрвин сѐ е интересно и убаво, а потоа очите заболуваат од силно гледање, па некој што нема многу грижи ги склопува очите и дреме.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Утре ќе мислам“ - пак ги склопува очите, а црнилото што беше пред нив додека беа отворени пак си продолжува, но тој знае дека е ноќ, дека е затоа црно, знае дека треба да спие и да не мисли, па набргу пак сè излегува од неговата свест... ...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Патуваме, патуваме... Отпрвин сѐ е интересно и убаво, а потоа очите заболуваат од силно гледање, па некој што нема многу грижи ги склопува очите и дреме. На пример Сашо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Малиот Бајко небаре стануваше негова ѕвезда вечерница тогаш, и Петре, слушајќи го неговото благо дишење и поткревање на чаршавчето, ги склопуваше очите смирен, најпосле излезен на пронајдениот пат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)