смири (гл.) - глас (имн.)

Коле пак поголта и се обиде да го смири гласот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Поворката застана, застана и народот. А попот крена рака да ги смири гласовите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кољо почека да се смират гласовите, па ја продолжи мислата: - Сите ќе ојме на казан, како сега.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)