сомнева (гл.) - дека (сврз.)

Мора да се потенцира дека претходно Митревски случајот го пријави и во Трудовата инспекција, но и оттаму никогаш не му е дадена информација за тоа дали е направена контрола во установата и што е исходот од неговата пријава.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со оглед на тоа што не доби повратен писмен одговор, тој се сомнева дека установата и Министерството за култура, како што истакнува, „имаат интервенирано со цел пријавениот случај никогаш да не биде исконтролиран“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако зборуваме за телото се сомневам дека Источна Европа е релевантна рамка во којашто е можно да се бара алтернатива за западната традиција на однос кон телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се сомневам дека тоа е така оти луѓето, ако имаат добра таб­лета неволно ја отстапуваат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Нашите резултати всушност се полоши од оние што ги добиваат полициските лаборатории.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Постојат тези дека идеолошкиот вакуум (чиешто постоење исто така е под прашање) доведе до инвазија на телото во тн. Источна Европа. Колку тоа е точно и евидентно?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Уште еднаш го замолив да не се сомнева дека сето ова со водоводот е оправдано и благородно, дека јас морам тоа да го сторам со негова поддршка, дека морам да се вратам со ферман в раце, така реков, со ферман.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Немаме причина да се сомневаме дека таков последен партал постои во секој пациент кој може да зборува, или барем да изведува некакви координирани движења.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа го почувствуваа сите и не се сомневаа дека Толе што зборува и прави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На Бродски не му е баш најјасно каде оди времето, А Стравински се сомнева дека времето потонува заедно со Венеција.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Тадури сега, под сенките на Сан Микеле, се вкрстуваат нивните времиња.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Иако ова би требало да претставува непризнавање на празните интелектуални дејности, се сомневаме дека Гринавеј искористил уште една прилика да создаде шокантен филмски материјал.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Татко ми ја преместува печката од соба в соба Верува оти го има летото в раце Мајка ми се крсти бидејќи се сомнева дека нечестивиот управува со неговите намери “Господи летата и зимите се твоја грижа Зошто оставаш да верува дека станал чудотворец” Секогаш додека таа се моли помалиот брат се игра со нејзините зборови како маче со клопец Се враќам при татко ми токму кога ја качува печката на покривот Некој топол ветер шета околу нашата куќа.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Се сомневам дека таа идеја ќе може да ја потисне бугарската ако остане само како чисто и голо спротивставување па затоа српската идеја би имала голема полза од еден свој сојузник кој би бил остро спротивставен на бугаризмот и кој би содржел во себе елементи што ќе можат да го привлечат народот и кои ќе му бидат блиски на неговите чувства, и кои ќе го отцепат од бугаризмот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ете тоа сакам да му го речам додека ги кревам полните садови со вода. Но молчам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби само помислив дека ми се обраќа по оној ист терк како и при сите испитувања досега.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во настанов за кој зборуваме нема тајни, барем во оние делови што се однесуваат на мојата улога.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа значи дека вистината е прилично видлива, иако, и покрај сите настојувања, ќе остане понекое прашање што нема до крај да се расветли!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој воопшто не се сомнева дека и овие патеки кои нудат чудни задоволства знаат да постават стапици и умеат да ти наметнат неугодности во кои напати нема да ја распознаеш и сопствената болка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Малку подоцна додадов: „Се сомневам дека такви постојат“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Грдо туркаат брановите на навиката!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и јас, иако сум речиси сигурен дека со ништо не придонесов детето да се најде в затвор, сепак се сомневам дека и кај мене може да лежи дел од вината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А низ мислите ми прелета оној нерасветлен случај од Моенци што мајка ми еднаш повеќе во лутина некако мигум го спомна а потоа повеќе време поарчи за да го забошоти она што го рекла.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се обвинувам, а истовремено се тешам: не ќе да е така!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури сега, (значи со прилично задоцнување), почнувам да се сомневам дека иследникот нешто ми рекол или ми наредил.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во тие денови светот на Милан беше ограничен од планините што ја обрабуваа рамнината, и тој ништо не знаеше или се сомневаше дека постојат други различни светови надвор од тие планини.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Таа се сомневаше дека нешто не е во ред, дека нешто ја гризе срцевината на ова дете.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Јас воопшто не се сомневам дека девојката е невина, а секако и ти така мислиш.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се веднеше за да собере некој овенат лист, или бубачка, или да откине некое гранче зафатено од лисни вошки, или да го собере ѓубрето околу коренот на растението ако се сомневаше дека тоа не се храни доволно.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Повторно се сети дека змијата изгледаше како да е вистинска и почна да се сомнева дека, ако змијата била таму подолго време во тој предел, ќе ја износела и соблечела својата сјајна кожа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Може ли некој да се сомнева дека тие гледишта, со нивниот, во основа, документарен однос кон филмот и кон неговото навидум сериозно претставување на важни социолошки и психолошки проблеми, може да произлезат од нешто друго освен од хетеросексуална култура, без оглед на сексуалноста на поединците што ги напишале тие забелешки?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Феминист(к)ите се во следната ситуација: како Маркс и Енгелс, тие се сомневаат дека постепените реформи ќе го остават во голема мера недопрено скриеното и не неизбежно зло.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Најинтересно прашање за феминизмот околу корисноста на деконструкцијата е дали, откако Ниче, Дјуи, Дерида, наполно нѐ убедија дека не постои ништо „природно“ или „научно“ или „објективно“ за која и да е дадена маскулинистичка практика или опис, и дека сите објекти (неутрони, столови, жени, мажи, литературна теорија, феминизам) се општествени градби, дали постои какво и да е понатамошно потпомагање кое што деконструкцијата може да го понуди во одлучувањето кои градби да се задржат а кои да се заменат, или во пронаоѓањето на супституенти за последните. Јас се сомневам дека постои.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Не само што лично не сум мистичен, туку се сомневам дека во било што од она што го пишувам има и најмала трага од мистицизам.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Одненадеж, се сети на џебот на старецот во кој се сомневаше дека крие дијамант или златен клуч од портата на некое скриено богаство, па поттикнат од таа мисла, се фати во битка да го скротува јастребот, веднаш смислувајќи начин и да се смири со него.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сметајќи ги за составен дел на револуционерното движење и помагајќи ги токму заради тоа, тој не се сомневал дека тие млади и храбри револуционери ќе направат нешто што ќе биде против интересите на МРО.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гемиџиите сметале дека, по она што се случило во Солун, власта нема да ослободи никого во кого се сомнева дека се занимавал со револуционерна дејност.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Воопшто не се сомневам дека третманот на Риверсовите дела од страна на критиката е под силно влијание на реакциите на критичарите на неговата личност, и дека неговиот намерен публицитет и спремност јавно да ги признае мотивите и целите што другите уметници исто така ги имаат но ги чуваат во својата приватност, го обои вреднувањето на неговата уметност...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во една кариера обележана со периодично напуштање на успешните техники и методи на работа, со постојани обиди успешно да се обедини формата со значајната содржина и со една лична блескавост која што често се закануваше да го затемни креативното достигнување, не е лесно да се лоцира адекватниот центар на енергија од којшто целата извонредна креативност се ревитализира самата себеси.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но како што замислата створи анегдота, а анегдотата створи личности, решив да ги оставам личностите да ја преземат работата и да си ја кажат својата приказна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Да ја немав прочитано оваа поема, се сомневам дека ќе го напишев расказот “Не го сторивме”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овој расказ всушност го започнав како комична, или барем се надевав дека ќе биде комична реакција на поемата на Амихаи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но никогаш во својата кариера која сега веќе опфаќа четириесет години, овој уметник не ги маскирал своите намери и не нѐ мамел во врска со својата мотивација.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сепак е јасно дека Риверс поседува креативно јадро, и дека неговите неуспеси најчесто се резултат на первертирањето на неговата моќ и неспособноста константно да остане во контакт со своето влијание. желбата за признание и награда без сомнение е пречка во развојот на Риверс а неговиот нагон да живее и работи со полна брзина, понекогаш го попречува а понекогаш го свртува неговиот пат од талентиран но дезориентиран почетник, кон значаен оригинален мајстор на модерната уметност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бидувајќи умерен оптимист, јас не се сомневам дека во догледно време, сите Ваши укази, што ја лишуваат нашата кутра татковина од нејзините културни достоинства, ќе бидат отфрлени.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Навистина, треба со право да се сомневаме дека пред измислувањето на картите, постоеле било какви собири.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Правно, тој е неделотворен, а фактички, како што си бев руски писател, така и ќе останам до смртта, па и после неа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Картите се душата на нашите собири, без нив, четворицата по несреќа собрани заедно, не ќе знаеја што да прават.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не се сомневам дека ќе бидам слушана на радио „Ласер“ или гледана во моето шоу за обични луѓе со необични проблеми ама, за секој случај емисиите ќе бидат снимени и, кога телефоните нема да заѕвонат во контактниот дел, тогаш, како сите други, ќе речам: „Драги мои, гледаноста е сензационална,линиите се блокирани од јавувања.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Почнав вистински да се сомневам дека машината се претвора во чорапоголтач и дека таму некаде, внатре во неа, до каде што ми стига мојот женски пилешки мозок, околу познавањето на мотористика (ако така се вика науката за чистење сифони, одвод под када, казанче што капе и машина што рипа како да видела дух на секое центрифугирање), постои нешто што сака силно да ме изнервира.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во исто време, чиниш, се сомневал дека некој од дружината ќе му ги испреплетка нишките на радоста и ќе ја поколеба со насмевка или со нешто малку пошироки раменици неговата избраница, барал од своите каменоделци да брзаат со делкањето на воденичките камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Околу него и од камен жугале златнокруни јаглики и некакви непознати цветни ѕвончиња над чии лилави и сини и румени зраци се споулавувале свиленокрили пеперуги.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
” Се сомневаше дека Ема Ендековска е уфрлена во нашата група.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„А, не; ништо такво. Факт е дека работата навистина е мошне проста, и не се сомневам дека сами не би можеле успешно да ја завршиме; но си помислив дека можеби Дипен ќе сака да ги чуе деталите, бидејќи тој случај е претерано чуден.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
ГРАНИЦИТЕ НА ЛЕГАЛИЗАЦИЈАТА
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Проблемите предизвикани од сегашната војна против дрогата ме загрижуваат исто колку и Даг Бендоу, иако се сомневам дека стратегијата за која тој се залага е правилна и може да се примени.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се сомневам дека такво нешто може да се случи во срцето на Европа, на прагот на 21. столетие - вели мојот shrink со глас на школска учителка. - Прејдете на проблемот - вели строго.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И никој веќе не се сомневаше дека најпосле и на овој проблем ќе му се стави точка, кога однекаде пак, по којзнае кој пат, се јави нејзиниот глас, рече: - Ајдете, - ни довикна, - што сте замрзнале, одете!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Да работиме, па ќе видиме! прифати Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се сомневам дека може да има такви, освен некои исклучоци и тие без големо значење! се спротивстави благо Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Дали се сомневаш дека една полковничка ќерка не ги знае чекорите за валцер? Јас водам, уживај!
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Но Александар чисто се сомневаше дека власта врши некој посериозен надзор над Дарко.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Повторно имаше бесни демонстрации, фигурите со ликот на Голдштајн беа спалувани, стотици постери на евразискиот војник беа искинати и фрлени во пламенот, а голем број продавници беа ограбени во безредието; тогаш се прошири глас дека шпиони управувааат со бомбите, со помош на радио бранови, и толпата ја запали куќата на една постара брачна двојка за која се сомневаше дека е од странско потекло, па двајцата умреа од задушување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Срцето на Винстон чукаше толку силно што тој се сомневаше дека ќе биде во состојба да зборува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сомневаше дека му прави магија да умре, зашто при секое враќање од брегот каде што ја држеше ногата во топлата вода, ја забележуваше неговата слика обесена на ѕидот во одајата, малку помрдната, а на очите фрлена пепел.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
ТРОШЧЕЈКИН: Е па, не се сомневам дека тој е негде близу и чека момент...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многумина им префрлуваа на Димитрија и на поп Јакова зошто му ги дале в раце на кадијата документите, но овие се бранеа дека му ги дале да го убедат во своите права без да се сомневаат дека еден кадија ќе биде толку неправеден да задржува на сила царски фермани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Мајка се сеќаваше дека еднаш Татко, во времето на рациите по куќите за кои се сомневаше дека се чува сталинска литература, не само што ги скри книгите за Сталин туку, меѓу светите книги, постави книги на Маркс, Енгелс и Тито.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Високиот се сомнева дека си му го украл пиштолот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Високиот се фали дека, ако најде пиштол кај тебе, ќе те прати пред воен суд или во лудница.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ж: Ама баш најпоследното нешто?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Неговиот шеф беше проучувач на христијанството, кој не веруваше во зло.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Вистина, тој не е баш најпознат како дувач на стакло, го работел тоа како хоби, и се сомневам дека некој го знае тоа - а овој пехар е последното нашто што тој го направил.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но тој се сомневаше дека неговиот шеф може да го попречи неговото „унапредување”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Меѓутоа, се сомневам дека било каков вид на разгледување би имал така голем ефект како моето искуство “од прва рака”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јас сега не се сомневам дека уметноста на архитектурата, што ја практикуваат современите архитекти, е чисто визуелно естетско искуство, и ако не е само површно трагање по надворешна декорација, таа во најдобар случај е себично и безобзирно наметнување.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Со Дејан седиме на ѕитчето и гледаме како чадот што си го испуштаме еден на друг среде лице се меша со памук и дамки, ги отвораме устите и го дишеме чадот: јас неговиот, а тој мојот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Го затворија Дејан зад една сива врата и долго време никој не излезе оттаму освен сестрата Ката, која беше многу дрска и за која сите се сомневавме дека ни плука во супата, па затоа никој ништо не ја праша.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дури и се сомнева дека некои од вас измислуваат настинки, грипови, ангини, труење со храна само за да не присуствуваат на критични часови.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И напротив, ако некој се обиде, еден ден, да напише роман за овој невиден масакр на кравите кои биле хранети со брашно направено од сомелените мрши на нивни сроднички, јас посебно се сомневам дека овој настан би можел да поттикне некого да пишува за нешто друго освен за ужас и тегобност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Овие забелешки откриваат длабочина на чувството за кое ние се сомневаме дека мотивира голем дел од негативните реакции кон AI идејата за умот како компјутер, што се покажува вознемирувачко за многумина кои се сосема помирени со нотацијата на телото како биохемиски механизам.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се сомневам дека би било многу тешко да се најде принципиелен начин за отстранување на Тјуринг-еквивалентните и Тјуринг-неразликувачките имплементирања од овој вид без повикување на мистериозни специјални својства на ментално произведената перформанса на обата краја на потфатот: Тие веќе беа имплицитни (со право, според моето гледиште) во Тјуринговата интуиција дека би било арбитрарно да се одрекува (едноставно бидејќи се испоставува дека е машина) дека еден систем има ментални состојби сѐ додека неговата перформанса е Тјуринг-неразликувачка од онаа на системот со ментални состојби.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Во таа смисла, тие меѓусебно се дефинираат“, и „се сомневам дека некоја личност може да го знае значењето на само еден од овој биполарен пар а да не го знае значењето на другиот“.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Многупати бев повредена, а не се сомневав дека како резултат на тоа и јас повредував.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)