соѕида (гл.) - во (предл.)

Тишината се згусна. Стана тврда. Го соѕида во тесен простор.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Прозрачна есен низ маховина ѕвони Со црквен од и молитва Се раскопуваш Соѕидан во долината што гори.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)