стане (гл.) - порано (прил.)

Утредента Трајче и мајка му станаа порано.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Утрото Крсте стана порано од секогаш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се сврте и ни рече: - Утре станете порано ве чекам таму со другите...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Другиот ден Трајче стана порано. Ја извади ортомата од Самарчето, ја собра и го поведе Дорча за огламникот.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Денес нарочно станав порано за да довршам по нешто, за да почнам нешто.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)