стане (гл.) - рано (прил.)

Тоа утро Никола стана рано... Си ги обу сините потури7), ги навре чевлите, го облече црвениот со срма опточен елек и ѝ викна на Султана: - Султано!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Долго не можеше да заспие, од многуте запишани заемки, оживуваа во неговиот сон старите куќи, јавни објекти, сакрални и профани градби, кои жилаво се одржуваа во градот по толкуте природни катастрофи и војни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски реши да стане рано и да ги набележи и преостанатите османски заемки од областа на трговијата и занаетите, парите, мерките и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
10 Станав рано тој ден. Околу осум часот наутро.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Наврна снег. Станав рано тоа утро.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Сакав утрото да станам рано и, како што е редот, да си го исполнам денот со пливање, сончање и долги прошетки.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
6 Бев станал рано. Сонот ми беше испрекинат. Спиев од петли до петли, што се вели.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Малку спав и... станав рано да ти го донесам писмово (седнува на тревата).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Дента станавме рано, со првите петли. Слеговме во дворот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Утредента станав рано и појдов кон моето сопче.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За да станам рано не заспав цела ноќ, мошне креативно беше тоа бдеење, ви велам!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)