стегне (гл.) - усна (имн.)

Ако некоја од жените се подналутеше, ако се скиселеше кога ќе ја удреа по газот, и ако во тој миг ги стегнеше усните на устата, тогаш и устинките на дундата се стегнуваа како некој да ѝ ставил стипца меѓу нозете.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Баба ококори очи, вчудовидено стегна усни и, чудејќи се, рече:- - Ами куталето заедно со кучката ојпе по овците...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ги стегна усните така што тие направија блед, тесен раб, потоа ги растегна во презриво ладен насмев.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се уверив дека тоа што го слушав било вистина: жените и горе и долу беа исти, каква уста таква дунда, и обратно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)