стивне (гл.) - болка (имн.)

Чекање. (Да стивне болката, метежот, луцидноста...) Не чекање само по себе туку конкретно - нешта, кои имаат цел во нешто што е истовремено и надвор од мене, исто така.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Се довлечка до еден бор, гризејќи снег, да му стивне болката.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)