стивне (гл.) - врева (имн.)

Беше одамна стивната вревата и беа згаснати факлите на ловците на јагули...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Една вечер кога ќе стивне вревата во каушот, ќе ја испушти крвта. Или нешто поубаво.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)