стои (гл.) - празен (прид.)

Бај Шишко живееше во една дрвена барака од задниот дел на економското училиште и оти син му учеше во Битола, една сламарница стоеше празна наспроти неговиот одар.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
(Ката ја држи софрата поткрената на чаршавот сѐ додека Ана не го донесе комадот и тогај ја пушта, поради обичај да не стои празна синија ставена).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)