струполи (гл.) - на (предл.)

Слушам како полиците стенкаат затекнати од неочекуваниот товар, кој едвај чека да ми се струполи на глава на следната кривина.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Речиси се струполи на столот кој му го подметна Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како поткосени, како некој во корен да нѐ пресекол, се струполивме на скалите.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Св. Петка се струполи на земја парче по парче распарчена од острата сабја на бездушникот па ја одведе во Цариград Главата и одсечена уште ни порака испрати тоа и го прочитав од усните усните и подгорени.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Како што му се фрлив во босите нозе, се заниша и се струполи на плеќи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Му се нафрлив. „Марко, немој! Лошо ќе поминеш!“ исплашено извика Влатко, ама веќе беше доцна.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
МЛАДИЧОТ: (Блед е. Се чини секој момент ќе се струполи на земја. Поревајќи се, се довлечкува до една од фотелјата и седнува во неа.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И други неволји исто така се струполија на неговите раменици.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога стариот се врати на ранчот на зајдисонце, го најде Сем Галовеј како лежи на креветчето, налегнат на купче од ќебиња и волнени торби, и како ја штима гитарата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога најпосле и последната пара ја фрлив, кога виде дека нема веќе ништо во чантата, се згрчи, се фати за градите, офна и се струполи на подот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)