стрча (гл.) - во (предл.)

Белолики моми од нашите села ќе стрчаат в пролет, јаребици мили, ќе збираат тревки во раката цела.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Тој е царски човек, султанов службеник.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ѕирна во кујната. Празно. Се стрча во подрумот. Заклучан.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Командирот му нареди на коџобашијата што треба да направи и овој се стрча во селото.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во собата немаше никого. Ѕирна во кујната. Празно. Се стрча во подрумот. Заклучан.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ги измами децата. Надвор. Во дворот. Врева...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Денот весело стрча во дворот. Сончев. Насмеан. Игрив.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)