студи (гл.) - или (сврз.)

Не се бранеше, Проказниковите обвинувања не му ја засегаа душата, но бездруго му студеше или се срамеше од извалканоста на своите гаќи околу кој се мавташе долг учкур.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
“, како да има ова смисла меѓу набраздениот снег што ме турка со ветрот по грбот, дланки од сунѓереста крпа кои ме носат за половината кон средината на мостот. (Поудобно е да зборуваш во сегашно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сепак, кога го споменуваше името на господа, повеќе како да се надеваше дека ќе му биде подарено спокојство отколку што се кае за некаков свој грев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Вистинска, зашто Клара, значи – никако другото, никако да не ја чувствувам како ѝ студи или како ја мачат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)