Прашаа дали некогаш сум држел пристапница од Партијата в рака, и дали сум ја исмејувал пристапницата, со тоа што секаде каде пишувало „народен дух“ сум напишал „Луција“. Реков дека е така.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Никогаш не сум држел до својата посебност, се спротивстави татко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)