сум (гл.) - проколне (гл.)

Само сум проколнат и фрлен на скаливе Што нигде не водат... качување... слегување...
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Пролајала“ , доверливо му шепнаа, па се фати за глава и ги затвори очите: или сум проколнат или сум најреален месечар на светот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)