сум (гл.) - учен (прид.)

Јас сум учен човек и учено ти лафам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Јас не сум учен да летам низ градот! - Не плаши се, само по мене.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Дали сум учен недоучен, пиен недопиен, јаден недојаден, за да не можам да ги разберам оние што се „мандаат“по сцената и при тоа нешто говорат?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не сум учен без кола Врати се, ќе го слушнеме!
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)